നിത്യജീവൻ
എഫെസ്യ ലേഖന പരമ്പര -07
P M Mathew
JUL 27, 2014
The new humanity that God created through the gospel
സുവിശേഷത്തിലൂടെ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച പുതിയ മാനവീകത
Ephesians 2:11-22
ആമുഖം
മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന്റെ പാപത്തിന്റെ ഫലമായി വന്ന ദുരവസ്ഥയെക്കുറിച്ചാണ് നാം ഇതുവരെ ചിന്തിച്ചത് എങ്കിൽ ആ അവസ്ഥയിൽ ദൈവം എന്തുചെയതു എന്ന കാര്യമാണ് ഇന്നു നാം പഠിക്കുവാൻ പോകുന്നത്. ദൈവത്തിന്റെ മഹാകരുണ എന്ന ഒന്ന് ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിന് യാതൊരു പോംവഴിയും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. ദൈവത്തിന്റെ മഹാ കരുണയുടെ നിദർശനമായി തന്റെ പുത്രനായ യേശുക്രിസ്തുവിനെ ക്രൂശിൽ മരിക്കുവാൻ അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവം നമ്മെ രക്ഷിച്ചു. അതിനെക്കുറിച്ചാണല്ലോ രണ്ടിന്റെ 8-9 വാക്യങ്ങൾ പറയുന്നത്: "കൃപയാലല്ലോ നിങ്ങൾ വിശ്വാസംമൂലം രക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതു; അതിന്നും നിങ്ങൾ കാരണമല്ല; ദൈവത്തിന്റെ ദാനമത്രേയാകുന്നു. ആരും പ്രശംസിക്കാതിരിപ്പാൻ പ്രവൃത്തികളും കാരണമല്ല." അതിനെ ക്കുറിച്ചു നിങ്ങൾ ഓർക്കയും ദൈവം കാണിച്ച മഹാകരുണയെ ഓർത്ത് നിങ്ങൾ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കണം എന്നു നാം മുന്നമെ ചിന്തിച്ചു. തുടർന്നുള്ള വേദഭാഗമായ എഫെസ്യർ 2:11-22 വരെ വേദഭാഗം നമുക്കു വായിക്കാം.
എഫെസ്യർ 2:11- 22
"11.ആകയാൽ നിങ്ങൾ മുമ്പെ പ്രകൃതിയാൽ ജാതികളായിരുന്നു; ജഡത്തിൽ കയ്യാലുള്ള പരിച്ഛേദന ഏറ്റു പരിച്ഛേദനക്കാർ എന്നു പേരുള്ളവരാൽ അഗ്രചർമ്മക്കാർ എന്നു വിളിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു;12. അക്കാലത്തു നിങ്ങൾ ക്രിസ്തുവിനെ കൂടാതെയുള്ളവരും യിസ്രായേൽപൗരതയോടു സംബന്ധമില്ലാത്തവരും വാഗ്ദത്തത്തിന്റെ നിയമങ്ങൾക്കു അന്യരും പ്രത്യാശയില്ലാത്തവരും ലോകത്തിൽ ദൈവമില്ലാത്തവരും ആയിരുന്നു എന്നു ഓർത്തു കൊൾവിൻ.13 മുമ്പെ ദൂരസ്ഥരായിരുന്ന നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ക്രിസ്തുയേശുവിൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ രക്തത്താൽ സമീപസ്ഥരായിത്തീർന്നു.14 അവൻ നമ്മുടെ സമാധാനം; അവൻ ഇരുപക്ഷത്തെയും ഒന്നാക്കി, ചട്ടങ്ങളും കല്പനകളുമായ ന്യായപ്രമാണം എന്ന ശത്രുത്വം തന്റെ ജഡത്താൽ നീക്കി വേർപ്പാടിന്റെ നടുച്ചുവർ ഇടിച്ചുകളഞ്ഞതു15 സമാധാനം ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടു ഇരുപക്ഷത്തെയും തന്നിൽ ഒരേ പുതുമനുഷ്യനാക്കി സൃഷ്ടിപ്പാനും16 ക്രൂശിന്മേൽവെച്ചു ശത്രുത്വം ഇല്ലാതാക്കി അതിനാൽ ഇരുപക്ഷത്തെയും ഏകശരീരത്തിൽ ദൈവത്തോടു നിരപ്പിപ്പാനും തന്നേ.17 അവൻ വന്നു ദൂരത്തായിരുന്ന നിങ്ങൾക്കു സമാധാനവും സമീപത്തുള്ളവർക്കു സമാധാനവും സുവിശേഷിച്ചു.18 അവൻ മുഖാന്തരം നമുക്കു ഇരുപക്ഷക്കാർക്കും ഏകാത്മാവിനാൽ പിതാവിങ്കലേക്കു പ്രവേശനം ഉണ്ടു.19 ആകയാൽ നിങ്ങൾ ഇനി അന്യന്മാരും പരദേശികളുമല്ല വിശുദ്ധന്മാരുടെ സഹപൗരന്മാരും ദൈവത്തിന്റെ ഭവനക്കാരുമത്രേ. 20 ക്രിസ്തുയേശു തന്നേ മൂലക്കല്ലായിരിക്കെ നിങ്ങളെ അപ്പൊസ്തലന്മാരും പ്രവാചകന്മാരും എന്ന അടിസ്ഥാനത്തിന്മേൽ പണിതിരിക്കുന്നു. 21 അവനിൽ കെട്ടിടം മുഴുവനും യുക്തമായി ചേർന്നു കർത്താവിൽ വിശുദ്ധമന്ദിരമായി വളരുന്നു. 22 അവനിൽ നിങ്ങളെയും ദൈവത്തിന്റെ നിവാസമാകേണ്ടതിന്നു ആത്മാവിനാൽ ഒന്നിച്ചു പണിതുവരുന്നു.”
കേന്ദ്രാശയം
മുൻപ് ദൈവമില്ലാത്തവരും ദൈവജനത്തിന്റെ ഭാഗമല്ലാതിരുന്നവരുമായ ജാതികൾക്ക് ദൈവത്തോടു അടുത്തുവരുവാനും ദൈവജനത്തിന്റെ ഭാഗവുമാകുവാനുള്ള ഒരു പുതിയ അനുഭവം സുവിശേഷത്തിലുടെ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ക്രിസ്തുവിന്റെ മരണത്തിലൂടെ യെഹൂദനേയും ജാതികളേയും വേർതിരിച്ചു നിർത്തിയിരുന്ന മോശൈക ന്യായപ്രമാണം റദ്ദ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ആത്മാവിനാൽ നയിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പുതിയ ദൈവജനത്തെ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. ഈ പുതിയ മാനവികത ദൈവവുമായുള്ള സമാധാനവും പരസ്പരമുള്ള സമാധാനവും ആസ്വദിക്കുന്നു.
1. നാം ദൈവത്തിൽ നിന്നും ദൈവജനത്തിൽ നിന്നും അകന്നവരായിരുന്നു (11-12).
ഇപ്പോൾ എഫെസ്യർ 2:11-12 ൽ, ഈ ലോകത്തിലെ അവിശ്വാസികളായി നാം നടന്ന അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പൗലോസ് ഒരിക്കൽ കൂടി നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. നമ്മൾ പരസ്പരം അകന്നു കഴിഞ്ഞവരായിരുന്നു. നാം പരസ്പരം ശത്രുതയിലായിരുന്നു. തീർച്ചയായും ഇതൊരു പുതിയ കാര്യമല്ല. കാരണം, നമ്മുടെ ഇണകളുമായോ കുട്ടികളുമായോ നാം വഴക്കുണ്ടാക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ സഹപ്രവർത്തകരോട് നാം വിയോജിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ അയൽക്കാരുമായി പല കാര്യങ്ങളെ ചൊല്ലിയും വഴക്കുണ്ടാക്കുന്നു. മത്സരം, കുറ്റപ്പെടുത്തൽ, അക്രമം, പ്രതികാരം എന്നിവ നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ ഭരിക്കുകയും നയിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
ഈ തകർന്ന ബന്ധങ്ങളെല്ലാം പാപത്തിന്റെ ഫലമാണ്. പൗലോസ് ഇന്ന് എഴുതുകയായിരുന്നെങ്കിൽ, കറുത്തവർക്കെതിരെ വെള്ളക്കാർ, പണക്കാർ vs. പാവപ്പെട്ടവർ , പോലീസ് vs. നഗരവാസികൾ, അല്ലെങ്കിൽ ക്രിസ്ത്യാനികൾ vs. മുസ്ലീങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ മറ്റെന്തെങ്കിലും എഴുതാമായിരുന്നു. പൗലോസ് ഇത് എഴുതുന്ന സമയത്ത്, യഹൂദരും ജാതികളും തമ്മിൽ ഇതുപോലെ ശത്രുത നിലനിന്നിരുന്നു എന്നാണ്. ഇത് കേവലം വംശീയവും വർഗ്ഗീയവുമായ വിഭജനം മാത്രമായിരുന്നില്ല, മതപരവും കൂടിയായിരുന്നു. എഫേസിയൻ ക്രിസ്ത്യാനികൾ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നതിനുമുമ്പ് അവരുടെ ബന്ധങ്ങളുടെ അവസ്ഥ ഇതായിരുന്നു.
ദൈവം നമുക്കുവേണ്ടി എത്രമാത്രം ചെയ്തുവെന്ന് കാണുന്നതിന്, നാം രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പ് നമ്മുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരുന്നുവെന്ന് ഓർക്കുന്നത് ബുദ്ധിയാണ്. "ഓർക്കുക" എന്ന വാക്ക് ഗ്രീക്കിൽ സജീവമായ ഒരു അനിവാര്യതതയെ കാണിക്കുന്നു. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഇത് ഒരു കൽപ്പനയാണ്. നമ്മുടെ ഭൂതകാലത്തെ ഓർക്കുക. എന്നാൽ ദൈവം ഇപ്പോൾ നമുക്ക് നൽകിയതിനോട് താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ നമ്മുടെ മുൻ ജീവിതം എത്ര ഭയാനകമായിരുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാകും.
മറ്റൊരു നേട്ടമെന്നത്, നമ്മുടെ പാപപൂർണമായ ഭൂതകാലത്തെ ഓർക്കുന്നത് നമ്മുടെ താഴ്മ വർദ്ധിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗമാണ്. ചില സമയങ്ങളിൽ, നാം ഇപ്പോൾ ആയിരിക്കുന്നത് നമ്മുടെ സ്വന്തം പ്രയത്നവും കഴിവും കൊണ്ടാണെന്ന് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങും. അങ്ങനെ സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ ഈ ഓർമ്മ നമ്മേ സഹായിക്കും.
എഫെസ്യർ 2:11-12-ൽ, അവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നതിനുമുമ്പ് അവരുടെ മനുഷ്യബന്ധങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആറ് കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കാൻ പൗലോസ് അവരോട് കൽപ്പിക്കുന്നു. എഫെസ്യർ 2:11-ൽ കാണപ്പെടുന്ന ഈ ആറു കാര്യങ്ങളിൽ ഒന്നാമത്തേത്, അവർ ജഡത്തിൽ വിജാതീയരായിരുന്നു എന്നതാണ്. അവർ പരിച്ഛേദന ഇല്ലാത്തവരായിരുന്നു. അഗ്രചർമ്മികൾ ആയിരുന്നു.
യഹൂദരും വിജാതീയരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് പൗലോസ് ഇവിടെ പറയുന്നത്. അബ്രഹാമിന് മുമ്പ്, അവർ തമ്മിൽ യാതൊരു വ്യത്യാസവുമില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ ദൈവം, അബ്രഹാമിനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിലൂടെ ഒരു വ്യത്യാസം സൃഷ്ടിച്ചു. ഇപ്പോൾ ദൈവം ഈ വ്യത്യാസം സൃഷ്ടിച്ചു, അങ്ങനെ അവന്റെ ജനം മറ്റെല്ലാവർക്കും ഒരു അനുഗ്രഹമായിത്തീരും. എന്നിരുന്നാലും, പല യഹൂദന്മാരും ഈ വ്യത്യാസത്തെ അഭിമാനിക്കാനും അഹങ്കരിക്കാനും മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ തങ്ങൾ ശ്രേഷ്ഠരാണെന്ന് ചിന്തിക്കാനുമുള്ള ഒരു കാരണമായി കണ്ടു എന്നതാണ് പ്രശ്നം. എന്നാൽ ദൈവം അബ്രഹാമിനെ തിരഞ്ഞെടുത്തത് യഹൂദന്മാർ തങ്ങൾ വിജാതീയരേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠരാണെന്ന് കരുതുന്നതിനുവേണ്ടിയല്ല, മറിച്ച് അവർ വിജാതീയർക്ക് ഒരു അനുഗ്രഹവും സഹായവുമാകാൻ വേണ്ടിയാണ്.
എഫെസ്യർ 2:12 ൽ അവർ പഴയ രീതിയെക്കുറിച്ച് ഓർക്കാൻ അടുത്ത അഞ്ച് കാര്യങ്ങൾ നൽകുന്നു. നമുക്ക് അവ ഓരോന്നായി എടുക്കാം. ഓർക്കേണ്ട രണ്ടാമത്തെ കാര്യം, ആ സമയത്ത് നിങ്ങൾ ക്രിസ്തുവിനെ കൂടാതെ ഉള്ളവർ ആയിരുന്നു. അവർക്ക് ക്രിസ്തു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്ന അതേ പ്രശ്നത്തിൻ കീഴിലാണ് എഫെസിയക്കാരും ജീവിച്ചത്. അവരും മറ്റെല്ലാവരെയും പോലെ, മത്സരം, അക്രമം, കുറ്റപ്പെടുത്തൽ, അപകീർത്തിപ്പെടുത്തൽ, ഇരയാക്കൽ എന്നിവയുടെ ഒരു വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് കീഴിലാണ് അവർ ജീവിച്ചിരുന്നത്.. അവരും നഷ്ടപ്പെട്ടവരും ശിക്ഷാവിധിക്കു യോഗ്യരുമായിരുന്നു.
മൂന്നാമതായി, അവർ യിസ്രായേൽ പൗരതയോടു സംബന്ധമില്ലാത്തവരായിരുന്നു. മറ്റൊരു രിതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, ദൈവജനത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായിരുന്നില്ല.. ദൈവം ഇസ്രായേലിന് നൽകിയ പ്രത്യേക അനുഗ്രഹവും സംരക്ഷണവും സ്നേഹവും കരുണയും (ആവ 33: 7-9; ആമോസ് 3; ആമോസ് 3: ആമോസ് 3: 2) അവർക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.
നാലമതായി, ദൈവത്തിന്റെ വാഗ്ദത്തങ്ങൾക്കു അന്യരായിരുന്നു. വിജാതീയരാജ്യങ്ങളുമായി ദൈവം ഒരിക്കലും ഒരു ഉടമ്പടിയും ചെയ്തിട്ടില്ല. അബ്രഹാമുമായുള്ള ഉടമ്പടിയിൽ വിജാതീയരെ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ദൈവം വിജാതീയ ജനതകളുമായി ഉടമ്പടി ചെയ്തിട്ടില്ല.
അഞ്ചാമത്തേത്, ക്രിസ്ത്യാനികളാകുന്നതിന് മുമ്പ് അവർ പ്രത്യാശയില്ലാത്തവരായിരുന്നു.
ആളുകൾക്ക് ഭാവിയെക്കുറിച്ച് പ്രതീക്ഷയൊ പ്രത്യാശയൊ ഇല്ലെങ്കിൽ അതെത്ര നിരാശജനകമായിരിക്കും ആ ജീവിതം. പലപ്പോഴും ആളുകൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നത് ജീവിതത്തിൽ പ്രതീക്ഷ അസ്തമിക്കുമ്പോഴാണ്.. "ജീവിതത്തിന് അർത്ഥവും സുരക്ഷയും നൽകുന്ന അഗാധമായ അനുഗ്രഹമാണ് പ്രത്യാശ.
എന്നാൽ ക്രിസ്ത്യാനികൾക്ക് ഭാവിയെക്കുറിച്ച് പ്രതീക്ഷയുണ്ട്. ഇപ്പോൾ എത്ര മോശമായ കാര്യങ്ങൾ ലഭിച്ചാലും, മരണം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിക്കുന്നില്ല. താൻ ദൈവസന്നിധിയിൽ ജീവിക്കും എന്ന പ്രത്യാശ അവനുണ്ട്.
ആറാമതായി, നാം ലോകത്തിൽ ദൈവമില്ലാത്തവരായിരുന്നുവെന്ന് നാം ഓർക്കണം. ദൈവത്തെ അറിയേണ്ടതുപോലെ അറിയാത്തവരായിരുന്നു.
ഈ ആറ് കാര്യങ്ങളെല്ലാം അക്കാലത്ത് യഹൂദരും വിജാതീയരും തമ്മിൽ ശത്രുതയും വിദ്വേഷവും വളർത്തി. അതിനാൽ പൗലോസ് ഇവിടെ വന്ന് പറയുന്നു, "ഹേയ് ... മറക്കരുത്. വിജാതീയരെന്ന നിലയിൽ, മറ്റൊരു കൂട്ടം ആളുകൾ നിങ്ങളെ താഴെയിറക്കി നിങ്ങളെ പരിഹസിക്കുകയും നിങ്ങളെ വിധിക്കുകയും ദൈവം നിങ്ങളെ വെറുക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് അത് എത്ര വേദനാജനകമായിരുന്നു. അതിനാൽ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്, നിങ്ങൾ അതേ കെണിയിൽ വീഴരുതെന്ന് ഉറപ്പാക്കുക. നിങ്ങളുടെ യഹൂദസുഹൃത്തുക്കൾ ഒരിക്കൽ നിങ്ങളോട് പെരുമാറിയ രീതിയിൽ നിങ്ങൾ അവരോടു പെരുമാറരുത്.
അയൽക്കാരൻ ക്രിസ്ത്യാനികളല്ലാത്തതിനാൽ അവരെ നാം നിന്ദിക്കരുത്. മറിച്ച്, നാം അവരെ സ്നേഹിക്കണം. ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹം അവരോടൊപ്പം പങ്കിടാൻ നാം ആഗ്രഹിക്കണം. അവരും രക്ഷിക്കപ്പെടാൻ നാം ആഗ്രഹിക്കണം. അതാണ് നമ്മുടെ കടമ.
2. സുവിശേഷത്തിലൂടെ ദൈവത്തോടു അടുത്തു നിൽക്കുന്ന ജാതികളും യെഹൂദന്മാരും ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു പുതിയ സമൂഹത്തെ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. (Through the gospel he has created a new community of nations and Jews who will draw closer to God) (2:13-18).
13-18 വരെ വാക്യങ്ങൾ വായിക്കാം: “മുമ്പെ ദൂരസ്ഥരായിരുന്ന നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ക്രിസ്തുയേശുവിൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ രക്തത്താൽ സമീപസ്ഥരായിത്തീർന്നു. 14 അവൻ നമ്മുടെ സമാധാനം; അവൻ ഇരുപക്ഷത്തെയും ഒന്നാക്കി, ചട്ടങ്ങളും കല്പനകളുമായ ന്യായപ്രമാണം എന്ന ശത്രുത്വം തന്റെ ജഡത്താൽ നീക്കി വേർപ്പാടിന്റെ നടുച്ചുവർ ഇടിച്ചുകളഞ്ഞതു 15 സമാധാനം ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടു ഇരുപക്ഷത്തെയും തന്നിൽ ഒരേ പുതുമനുഷ്യനാക്കി സൃഷ്ടിപ്പാനും16 ക്രൂശിന്മേൽവെച്ചു ശത്രുത്വം ഇല്ലാതാക്കി അതിനാൽ ഇരുപക്ഷത്തെയും ഏകശരീരത്തിൽ ദൈവത്തോടു നിരപ്പിപ്പാനും തന്നേ.17 അവൻ വന്നു ദൂരത്തായിരുന്ന നിങ്ങൾക്കു സമാധാനവും സമീപത്തുള്ളവർക്കു സമാധാനവും സുവിശേഷിച്ചു.18 അവൻ മുഖാന്തരം നമുക്കു ഇരുപക്ഷക്കാർക്കും ഏകാത്മാവിനാൽ പിതാവിങ്കലേക്കു പ്രവേശനം ഉണ്ടു.”
ജാതികളുടെ ഈ ദുരവസ്ഥയിൽ ദൈവം എന്തുചെയ്തു എന്ന കാര്യമാണ് ഈ വാക്യം പറയുന്നത്. സമാധാനം എങ്ങനെ ആകാമെന്നതിന്റെ അത്ഭുതകരമായ ചിത്രമാണിത് നൽകുന്നത്.
ഒന്നാമതായി, ജാതികൾ അല്ലെങ്കിൽ നാം ദൈവത്തോട് വളരെ അടുത്ത് വന്നിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇതിന്റെ അർത്ഥം അവർ യഹൂദന്മാരെക്കാൾ മെച്ചമായ ഒരു പദവിയ്ക്ക് യോഗ്യരായി എന്നല്ല. രണ്ടു വിഭാഗവും ദൈവത്തോട് നിർവഹിക്കുകയും പിതാവിന്റെ അടുക്കലേക്ക് തുല്യമായ നിലയിൽ പ്രവേശനം നേടിയിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പഴയനിയമ ഉടമ്പടിപ്രകാരം ഇസ്രയേൽ അനുഭവിച്ചിരുന്ന ഒരു ശ്രേഷ്ഠപദവി അനുഗ്രഹവും എന്നുപറയുന്നത് പിതാവായ ദൈവത്തോടു അവർക്കുള്ള അടുപ്പമാണ്. സങ്കീർത്തനം 148:14, 119:151; 145 :18, 85:9-10; 34:18 എന്നീ വാക്യങ്ങൾ യിസ്രായേലിനു ദൈവത്തൊടുണ്ടായിരുന്ന അടുപ്പത്തെ കാണിക്കുന്ന വാക്യങ്ങളാണ്.
യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രവർത്തിയാൽ ജാതികൾക്കും ഈ അടുപ്പത്തിൽ പങ്കാളികളായി തീരുവാൻ സാധിക്കുന്നു. അതായത് ,എനിക്കും നിങ്ങൾക്കും മുമ്പ് യഹൂദന്മാർക്ക് ദൈവം എങ്ങനെ ആയിരുന്നുവൊ അതുപോലെയെ അതിനേക്കാൾ മെച്ചമോ ആയിട്ടുള്ള അവസ്ഥയാണ് ഇപ്പോൾ കൈവന്നിരിക്കുന്നത്. ദൈവം നമ്മുടെ ഹൃദയത്തോടെ അടുത്തിരിക്കുന്നു. ദൈവത്തെ വിളിച്ച് അപേക്ഷിക്കുന്നവർക്ക് താൻ സമീപസ്ഥനാണ്. ഹൃദയം നുറുങ്ങിയവർക്ക് യഹോവ എന്നും സമീപസ്ഥനാണ്. പുതിയ ഉടമ്പടി പ്രകാരം പഴയതിനേക്കാൾ മെച്ചമായ ഒരു അടുപ്പമാണ് ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രവർത്തിയാലും പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സാന്നിധ്യത്താലും നമുക്ക് കൈവന്നിരിക്കുന്നത്. അതിന് കാരണം സമാധാനം ഉണ്ടാക്കുന്നതിനായി ക്രിസ്തു ക്രൂശിൽ ചൊരിഞ്ഞ രക്തമാണ് അഥവാ സുവിശേഷമാണ്. ഇന്ന് യഹൂദന്മാർക്കു പഴയതിനേക്കാൾ മെച്ചമായ ഒരു അടുപ്പം ആണുള്ളത്. ഇന്ന് സഭയാണ് ദൈവത്തിന്റെ ആലയമായ പുതിയ ദേവാലയം.
ഈയൊരു അടുപ്പം പുതിയ നിയമ ഉടമ്പടിയുടെ ഒരു വലിയ നേട്ടമാണ്, അനുഗ്രഹമാണ്. പൗലോസ് ആമുഖ അനുഗ്രഹ വചസുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചത് ഇവിടെ കൂടുതൽ വികാസം പ്രാപിക്കുന്നു. അവിടെ നാം വായിക്കുന്നു, അവൻ തന്നോടുതന്നെ അടുപ്പിക്കേണ്ടതിന് നമ്മെ തെരഞ്ഞെടുത്തു. നാം അവന്റെ മഹത്വകരമായ അവകാശമാണ്. ഇതിൻറെയെല്ലാം അർത്ഥം എന്തെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള സജീവമായ ബന്ധത്തിലൂടെ പിതാവിന്റെ സന്നിധിയിലേക്ക് പ്രവേശനം മാത്രമല്ല, വളരെ അടുത്ത ബന്ധവും നമുക്ക് സാദ്ധ്യമായി തീർന്നിരിക്കുന്നു.
രണ്ടാമതായി, ദൈവം യെഹൂദന്മാരും ജാതികളും ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു പുതിയ സമൂഹത്തെ സുവിശേഷത്തിലൂടെ സൃഷ്ടിച്ചു
(വാക്യം 14b-15) “അവൻ ഇരുപക്ഷത്തെയും ഒന്നാക്കി ചട്ടങ്ങളും കല്പനകളുമായ ന്യായപ്രമാണം എന്ന ശത്രുത്വം തന്റെ ജഡത്താൽ നീക്കി വേർപാടിന്റെ നടുച്ചുവർ ഇടിച്ചു കളഞ്ഞത് …സമാധാനം ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ട് ഇരുപക്ഷത്തെയും തന്നെ ഒരേ പുതു മനുഷ്യനാക്കി സൃഷ്ടിപ്പാനും…” യേശു ഒരു പുതിയ സമൂഹത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. യേശു നമ്മുടെ പാപങ്ങൾക്കു വേണ്ടി മരിച്ചു എന്നു മാത്രമല്ല, തന്റെ രക്തത്താൽ ഒരു പുതിയ സമൂഹത്തെ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു. അവർ ദൈവഭവനത്തിലെ അംഗങ്ങളാണ്. ഇപ്പോൾ സഭയിൽ യെഹൂദനും ജാതിക്കും ഒന്നിക്കുവാൻ സാധിക്കും. അവരെ വിഘടിപ്പിച്ചു നിർത്തിയിരുന്ന ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ വേലിക്കെട്ട് കർത്താവു നീക്കി.
“ചട്ടങ്ങളും കൽപ്പനകളുമായ ന്യായപ്രമാണം എന്ന ശത്രുത്വം തന്റെ ജഡത്താൽ നീക്കി” എന്നത് വിശദീകരിക്കുവാൻ ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു വിഷയമാണ്. അതുകൊണ്ട് അതിനു ഒരു വിശദീകരണം വിശദീകരണം ആവശ്യമാണ് എന്നു ഞാൻ കരുതുന്നു.
“നീക്കി” എന്നതിനു ഇംഗ്ലീഷിൽ ‘abolishing’ എന്ന particle ആണ് (ESV,NRSV,NIV,NASB) എന്നീ പരിഭാഷകളിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ വാക്കിന്റെ ഗ്രിക്ക് പദം ‘katargesas’ എന്നാണ്. ഇത് ഒരു നിയമപരമായ വാക്കാണ്. അതിനെ nullify, rendered inoperative അല്ലെങ്കിൽ to cause something to lose its power or effectiveness എന്നൊക്കെ വിശദീകരിക്കാം. അതായത് അതിന്റെ ശക്തി നഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണമായി അല്ലെങ്കില് അതിന്റെ ഫലപ്രാപ്തി കുറഞ്ഞു എന്നർത്ഥം. ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ ഇംഗ്ലീഷ് പദം എന്നത് nullify/inoperative “അസാധുവാക്കുക” എന്ന വാക്കാണ്. ഈ വാക്യം അനവധി വ്യാഖ്യാനങ്ങൾക്ക് വിഷയിഭവിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു വാക്യമാണ്. Calvin, Hughes, Mac Arther, Barnes, John Eadie, Wayne barber, Clinton Arnold എന്നിങ്ങനെ പല കമന്റേറ്റേഴ്സും വ്യത്യസ്ഥങ്ങളായ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. ക്രിസ്തു മോശൈക ഉടമ്പടി നിവർത്തിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പുതിയ ഉടമ്പടി ഉത്ഘാടനം ചെയ്തു എന്നു നാം സുവിശേഷത്തിൽ കാണുന്നു. ആ വേദഭാഗം നമുക്കൊന്നു നോക്കാം.
മത്തായി 5:17ൽ കർത്താവ് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: “17 ഞാൻ ന്യായപ്രമാണത്തെയോ പ്രവാചകന്മാരെയോ നീക്കേണ്ടതിന്നു വന്നു എന്നു നിരൂപിക്കരുതു; നീക്കുവാനല്ല നിവർത്തിപ്പാനത്രെ ഞാൻ വന്നതു.” കർത്താവ് ന്യായപ്രമാണത്തെ നിവൃത്തിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ കർത്താവിൽ വിശ്വാസമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന വിശ്വാസികൾ ഇന്ന് ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴിലല്ല, മറിച്ച് അവർ കൃപയുടെ കീഴിലാണ്. കൂടാതെ “ന്യര്യപ്രമാണസംബന്ധമായി മരിച്ചിരിക്കുന്നു (റോമർ 7:6) “അതുകൊണ്ടു സഹോദരന്മാരേ, നാം ദൈവത്തിന്നു ഫലം കായ്ക്കുമാറു മരിച്ചിട്ടു ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റവനായ വേറോരുവന്നു ആകേണ്ടതിന്നു നിങ്ങളും ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരം മുഖാന്തരം “ന്യായപ്രമാണസംബന്ധമായി മരിച്ചിരിക്കുന്നു” (റോമർ 7:4, ഗലാ 2:19) എന്നും “ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴുള്ളവരെ വിലയ്ക്കു വാങ്ങി എന്ന് ഗലാ. 4:5 ലും നാം വായിക്കുന്നു. എസക്കിയെൽ പ്രവചനം 36 ൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം എഫെ 1:18-22 ലും 1:13-14 പൗലോസ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വാക്യങ്ങൾ ഒക്കേയും കാണിക്കുന്നത് പുതിയനിയമ വിശ്വാസികൾ ന്യായപ്രമാണത്തിൻ കീഴല്ല, കൃപക്കത്രെ അധീനരും ആത്മാവിനാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്നവരുമാണ്. അതായത്, വിശ്വാസികൾ ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിനാൽ ജീവിക്കുവാൻ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദൈവാത്മാവ് നടത്തുന്നവർ ദൈവത്തിന്റെ നിയമങ്ങൾക്ക് വിരുദ്ധമായി നടക്കുന്നവരല്ല, ദൈവഹിതം സന്തോഷത്തോടെ നിവൃത്തിക്കുവാൻ ഇച്ഛിക്കുന്നവരാണ് എന്ന് ഇതിനെ മനസ്സിലാക്കാം. ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ മനസ്സിലാക്കുവാൻ ന്യായപ്രമാണവും സുവിശേഷവും എന്ന തലക്കെട്ട് നോക്കുക.
ആദ്യ നൂറ്റാണ്ടിലെ യെഹൂദന്മാരും ജാതികളും തമ്മിലുള്ള ഭിന്നത ആഴമേറിയ തായിരുന്നു. അവരുടെ ഇടയിൽ ശത്രുത മാത്രമല്ല, കലാപവും നിലനിന്നിരുന്നു എന്ന് ചരിത്രകാരനായ ഫിലോയുടെ എഴുത്തുകളിൽ കാണുവാൻ കഴിയും. മാത്രവുമല്ല, യെഹൂദന്മാർ ജാതികളെ അഗ്രചർമ്മികൾ എന്നു പരിഹാസ രൂപേണ വിളിച്ചിരുന്നപ്പോൾ, ജാതികൾ യെഹൂദന്മാരെ പരിച്ഛേദനക്കാർ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. ഇങ്ങനെ ഭിന്നിച്ചിരുന്ന രണ്ട് വർഗ്ഗങ്ങലേയാണ് ക്രിസ്തു ഒന്നിപ്പിച്ചത്. യെഹൂദന്മാരുടെ ദൈവമായ ഏകസത്യദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്ന നിലയിലേക്കു, ആവരുടെ ശത്രുക്കളായ ജാതികളെയും ദൈവം കൊണ്ടുവന്നു. ഇത് എത്രയോ മതപരമായ സംഗതി ആയിരിക്കുന്നു. ക്രിസ്തു യെഹൂദനേയും ജാതിയെയും ഒരു ശരീരത്തിൽ, ഒരു സഭയിൽ ഒന്നിപ്പിച്ച് യേശു അവരുടെ സമാധാനത്തിന്റെ ദൈവമായി തീർന്നു.
ജാതികളും യഹൂദന്മാരും കൂടാതെ യജമാനന്മാരും അടിമകളും വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരും ഒക്കെ അന്ന് അവിടെ അവിടെ വന്ന് പാർത്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് സാമ്പത്തികവേർപാട്, സാംസ്കാരിക വേർപാട്, തൊഴിൽപരമായ വേർപാട്, വിവിധ വർണ്ണങ്ങളുടെയും വർഗ്ഗങ്ങളുടേയും പേരിലുള്ള വേർപാട് അവരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു മൂന്നിലൊന്നു വരുന്ന ജനവിഭാഗം അടിമകളായിരുന്നു. ഭൂവുടമകളും തൊഴിലാളികളും അവരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ ഇടയിൽ ഐക്യത ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് വളരെ പ്രയാസകരമായിരുന്നു. എന്നാൽ അവരുടെ ആവിധ വേലിക്കെട്ടുകൾ പാടില്ല, അവർ ഒന്നായിത്തീരണം, അതാണ് പൗലോസ് അവരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത്.
ഇന്നത്തെ സഭകളിലും അന്നത്തെതു പോലെ ഗൗരവമായ തരത്തിൽ ഈ വേർപാട് ഇല്ലെങ്കിലും, മറ്റു പല പ്രശ്നങ്ങളും ഐക്യതയ്ക്കു വിഘാതമായി നിൽക്കുന്നു. ഇന്നത് സ്വാർത്ഥത, സ്ഥാനം , പണം, ജോലി, അധികാരമോഹം എന്നീ തലങ്ങളിലാണ് ഈ വേർപാട് നിലനിൽക്കുന്നത്. എന്നാൽ ദൈവസഭയിൽ അതു നീങ്ങിപ്പോക തന്നേ വേണം.
വർഗ്ഗ, വർണ്ണ, രാഷ്ട്ര, സാമ്പത്തിക സാമ്പത്തിക വേലിക്കെട്ടുകൾ തകർത്ത് പ്രായോഗിക തലത്തിൽ എകാത്മാവിൽ ഒന്നിക്കാൻ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവരാണ് നാം. അങ്ങനെ ആയിരിക്കുമ്പോൾ മാത്രമെ കർത്താവിന്റെ സഭ സുന്ദരവും ആകർഷകവും മറ്റുള്ള പ്രസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തത പുലർത്തുന്നതും, ദൈവം അവരോട് അടുത്തിരിക്കുന്നു, ദൈവം അവരുടെ മദ്ധ്യേയുണ്ട് എന്ന് അവരെ കുറിച്ച് പറയാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ. നമ്മുടെ മധ്യ ഈ നിലയിലുള്ള സ്നേഹം, ഐക്യത എന്നിവ ഉണ്ടോ? അതോ പരസ്പരം കടിച്ചു കീറുന്നവരും, മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കാത്തവരും, വൈരാഗ്യം വെച്ച് പുലർത്തുന്നവരും, അവസരത്തിനായി തക്കം പാർത്തിരിക്കുന്നവരും, കണക്കുകൾ എഴുതി സൂക്ഷിക്കുന്നവരും ആണോ?
ഇനി അന്താരാഷ്ട്രതലത്തിൽ നോക്കിയാലും ഈയൊരു കാര്യത്തിനു വലിയ പ്രസ്ക്തിയുണ്ട് എന്നു കാണുവാൻ കഴിയും. രാജ്യങ്ങൾ നമ്മിൽ ശത്രുത നിലനിൽക്കുന്നതെന്തുകൊണ്ടാണ്? വ്യക്തികൾക്കോ ഗ്രൂപ്പുകൾക്കോരാജ്യങ്ങൾക്കോ ഉള്ള ശത്രുത പരിഹരിക്കുവാനുള്ള ഏകമാർഗ്ഗമാണിത്. മനുഷ്യർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വലിയ വിടവ് യേശുക്രിസ്തു നികത്തി. പശ്ചിമേഷ്യയിലെ അറബ്-ഇസ്രായേലി പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുവാൻ കഴിയാതെ ഇന്നും അവശേഷിക്കുന്നത് യേശുക്രിസ്തുവിനെ ചിത്രത്തിൽ കൊണ്ടുവരുവാൻ കഴിയാത്തതാണ്.
മൂന്നാമതായി, യേശുവിന്റെ രക്തത്താൽ അനുരജ്ഞനം സാദ്ധ്യമാക്കി.
16-18 വാക്യം “ക്രൂശിന്മേൽ വെച്ച് ശത്രുത്വം ഇല്ലാതാക്കി അതിനാൽ പക്ഷത്തെയും ഏക ശരീരത്തിൽ ദൈവത്തോട് നിരപ്പിപ്പാനും തന്നെ. അവൻ വന്നു ദൂരത്തായിരുന്ന നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനവും സമീപത്തുള്ളവർക്ക് സമാധാനവും സുവിശേഷിച്ചു. അവൻ മുഖാന്തിരം നമുക്ക് ഇരുപക്ഷക്കാർക്കും ഏകാത്മാവിനാൽ പിതാവിങ്കലേക്കു പ്രവേശനം ഉണ്ട്. ആകയാൽ നിങ്ങൾ അന്യന്മാരും പരദേശികളും അല്ല. വിശുദ്ധന്മാരുടെ സഹോദരന്മാരും ദൈവത്തിന്റെ ഭവനക്കാരുമാത്രെ.”
ദൈവത്തോടുള്ള അനുരഞ്ജനത്തിനും പുതിയ സമൂഹത്തിന്റെ സമാധാനത്തിനും ഉറവിടം യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ രക്തമാണ്.
യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രവർത്തിയാലാണ് ദൈവത്തോടുള്ള സമാധാനം രൂഢമൂലമായി ഇരിക്കുന്നത്. യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ രക്തത്താലും, മരണത്താലും, ജഡത്തിലും, ക്രൂശിലും എന്നിത്യാദി പ്രയോഗങ്ങൾ അതാണ് കാണിക്കുന്നത്. പുതിയ മനുഷ്യന്റെ സൃഷ്ടാവ് ക്രിസ്തുവാണ്. പുതിയനിയമ ദൈവ ഭവനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശില ക്രിസ്തുവാണ്. ഇപ്പോൾ കെട്ടിടത്തിന്റെ വലിപ്പം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും സമാധാന സുവിശേഷം ഘോഷിപ്പാൻ തന്റെ സന്ദേശ വാഹകരിലൂടെ സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതും ക്രിസ്തുവാണ്.
തന്റെ ഈ നിസ്തുല്യമായ പ്രവർത്തി മൂലം യേശു നമ്മുടെ പുകഴചയും സ്തുതിയും അർഹിക്കുന്നു. അതിനുവേണ്ടി തനിക്കു കൊടുക്കേണ്ടി വന്ന വില വലുതാകയാൽ സഭയെ പണിയുന്ന കാര്യത്തിൽ നാം ഒട്ടും വൈമുഖ്യം കാണിക്കരുത്. അതു സുവിശേഷഘോഷണത്തിലൂടെ മാത്രമല്ല, സഭയെന്ന കെട്ടിടത്തിനുള്ളിൽ സമാധാനം സൃഷ്ടിച്ചുംകൊണ്ട് നാം ഇത് ചെയ്യേണ്ടതാവശ്യമാണ്.
3. പുതിയ സമൂഹത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ (Characteristics of the New Humanity) (2:19-22).
"19ആകയാൽ നിങ്ങൾ ഇനി അന്യന്മാരും പരദേശികളുമല്ല വിശുദ്ധന്മാരുടെ സഹപൗരന്മാരും ദൈവത്തിന്റെ ഭവനക്കാരുമത്രേ. 20 ക്രിസ്തുയേശു തന്നേ മൂലക്കല്ലായിരിക്കെ നിങ്ങളെ അപ്പൊസ്തലന്മാരും പ്രവാചകന്മാരും എന്ന അടിസ്ഥാനത്തിന്മേൽ പണിതിരിക്കുന്നു.21 അവനിൽ കെട്ടിടം മുഴുവനും യുക്തമായി ചേർന്നു കർത്താവിൽ വിശുദ്ധമന്ദിരമായി വളരുന്നു.22 അവനിൽ നിങ്ങളെയും ദൈവത്തിന്റെ നിവാസമാകേണ്ടതിന്നു ആത്മാവിനാൽ ഒന്നിച്ചു പണിതുവരുന്നു.”
ദൈവം പണിയുന്ന സഭ എന്ന കെട്ടിടത്തിൽ യഹൂദൻ ജാതികളും സഹ പൗരന്മാരാണ്. ക്രിസ്തു യെഹൂദനേയും ജാതിയെയും തമ്മിൽ വേർതിരിച്ചിരുന്ന മതിൽ നീക്കം ചെയ്ത് അതിനെ പുതിയ കെട്ടിടത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമാക്കി. ആളുകൾ മശിഹയിലും അവന്റെ പ്രായശ്ചിത്തബലിയിലും വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുമ്പോൾ അവർ പുതിയ ദേവാലയത്തോടു ചേർക്കപ്പെടുന്നു. രാജ്യം, കുടുംബം, ദേവാലയം ഈ മൂന്നു പ്രതീകങ്ങളും ക്രിസ്തു സൃഷ്ടിച്ച ഈ പുതിയ അസ്തിത്വത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഈ പുതിയ ദേവാലയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം എന്ന് പറയുന്നത് അപ്പൊസ്തലന്മാരും പ്രവാചകന്മാരും ആണ്.
പുതിയ ദേവാലയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം അപ്പസ്തോലന്മാരിലും പ്രവാചകന്മാരിലും മാത്രമൊതുങ്ങുന്നില്ല ക്രിസ്തു അതിന്റെ മൂലക്കല്ലായിരിക്കുന്നു. മൂലക്കല്ലാണ് അടിസ്ഥാനത്തിൽ മുഖ്യ പങ്കുവഹിക്കുന്നത്. യേശു എന്ന മൂലക്കല്ലിൽ, അപ്പസ്തോലന്മാരും പ്രവാചകന്മാരും എന്ന അടിസ്ഥാനത്തിന്മേൽ ജീവനുള്ള കല്ലുകളായ വിശ്വാസികളെ ചേർത്തുകൊണ്ടുള്ള കർത്താവിന്റെ ഈ കെട്ടിടത്തിന്റെ പണി അവസാനിക്കുന്നില്ല. അത് ഇപ്പോഴും തുടർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ സ്ട്രെക്ചറിന്റെ വലിപ്പം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരി ക്കുന്നു. ആളുകൾ സുവിശേഷം കേൾക്കുകയും ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വാസം അർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അവരെ ഈ ആലയത്തോട് ചേർത്ത് കർത്താവു പണിതുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
മറ്റൊരു പ്രത്യേകത എന്തെന്നാൽ ദൈവം ഈ കെട്ടിടത്തിൽ, ഈ ആലയത്തിൽ ആണ് വസിക്കുന്നത് എന്നതാണ്. അതല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ ഇടയിൽ വസിക്കുന്നു. അവരോടു ഏറ്റവും അടുത്തിരിക്കുന്നു. ഈ കോർപ്പൊറേറ്റ് ബോഡിയിൽ ദൈവം വാസം ചെയ്യുന്നു. വിശ്വസിക്കുന്ന യെഹൂദനും ജാതിയും ഈ സഭയിൽ ഒന്നിച്ച് ചേർന്നിരിക്കുന്നു. അതിനെ ദൈവം തന്റെ ഭവനം ആക്കിയിരിക്കുന്നു. പഴയ ഉടമ്പടിപ്രകാരം ദൈവത്തിൻറെ ആലങ്കാരിക സാന്നിദ്ധ്യം യെരുശലേം ദേവാലയത്തിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ പുതിയ ഉടമ്പടി പ്രകാരം വിശ്വാസികളുടെ ഈ കോർപ്പറേറ്റ് ബോഡിയിൽ തന്റെ സാന്നിധ്യം നൽകുന്നു. അങ്ങനെ പുതിയ ഉടമ്പടിയിൽ വളരെ അടുത്ത ബന്ധം സാധ്യമായിരിക്കുന്നു. 1:23 ൽ പറയുന്ന “എല്ലാറ്റിലും എല്ലാം നിറയ്ക്കുന്നവന്റെ നിറവ്” ഇവിടെ നമുക്ക് കാണാൻ കഴിയും. തന്റെ സാന്നിധ്യം വർധിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ലോക്കം മുഴുവൻ നിറയ്ക്കുക എന്നതാണ് തന്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം. ഇപ്പോൾ ദൈവം തന്റെ ജനത്തോടു കൂടെ വസിക്കുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിലാണ്. ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ അധിവാസം ഓരൊ വ്യക്തിയിലും അവർ ഒത്തുചേരുന്ന സമൂഹത്തിലും ഉണ്ട്. ആകയാൽ ദൈവം അല്ലെങ്കിൽ ക്രിസ്തു തന്റെ നമ്മളെ ജനത്തിൽ അധിവസിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇവിടെ ഒരു മാറ്റം അനിവാര്യമായി വന്നിരിക്കുന്നു. ഈ മാറ്റം പഴയ ഉടമ്പടിയിൽ നിന്നും പുതിയ ഉടമ്പടിയിലേക്കുള്ള മാറ്റമാണ്.
a). പഴയതിൽ നിന്നും പുതിയ പുതിയ ഉടമ്പടിലേക്കുള്ള മാറ്റം.
പുതിയഉടമ്പടിയുടെ കാലം യേശുക്രിസ്തുവിനോടുകൂടെ സമാഗതമായി. മോശൈക ഉടമ്പടിയുടെ കാലം അവസാനിച്ചു. പഴയനിയമ ഉടമ്പടിയിൽ ഇസ്രായേൽ വ്യതിരിക്തമായ ഒരു ഒരുപാട് നേട്ടങ്ങൾ അനുഭവിച്ചിരുന്നു. ദൈവം അവരെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. അവരുടെ മേൽ തന്റെ സ്നേഹം ചൊരിഞ്ഞു. തന്റെ നിയമം അവർക്ക് കൊടുത്തു. തന്റെ പ്രവാചകന്മാരെ ദൈവം അവരുടെ അടുക്കൾ അയച്ചു തന്റെ വചനം അവർക്കു നൽകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള അനവദി നേട്ടങ്ങൾ അവർക്കു ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടാതെ ജാതികൾക്ക് അവർ ഒരു പ്രകാശം ആയിരിക്കേണ്ടതാണ് ദൈവം അവരെ വിളിച്ചത്. എങ്കിലും അധികപങ്കു ജാതികൾക്കും അവർ പ്രയോജനം ഇല്ലാത്തവരായിത്തീർന്നു (2:12). യെഹൂദനെ ജാതികളിൽ നിന്നും വേറിട്ടു കാണുന്നതിനും അവർ തമ്മിൽ ശത്രുതയ്ക്കും മോശയുടെ നിയമം കാരണമായി തീർന്നു. ആകയാൽ രണ്ടു 2:15 ൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ ക്രുശിലെ മരണം ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ നീക്കത്തിനു നീക്കത്തിന് വഴിതെളിച്ചു. അതിന്റെ അർത്ഥം എന്തെന്നാൽ ദൈവത്തോട് ബന്ധപ്പെടാൻ തന്റെ ജനത്തിന് ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല. മാത്രവുമല്ല മോശൈക ഉടമ്പട് ഇപ്പോൾ പ്രാബല്യത്തിൽ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഒന്നിക്കുന്ന യാതൊരു തടസ്സവും അവശേഷിക്കുന്നില്ല. ജാതികൾക്കു ക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രവർത്തിയാലും ആത്മാവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്താലും പിതാവിന്റെ സന്നിധിയിലേക്കു പ്രവേശനം സാദ്ധ്യമായിരിക്കുന്നു.
മോശൈകന്യായപ്രമാണം നീങ്ങിപ്പോയി എന്ന് പറയുമ്പോൾ ന്യായപ്രമാണത്തിലെ ധാർമ്മിക നിയമങ്ങൾ അപ്രസക്തമായി എന്നല്ല അതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. മോശൈക നിയമം ദൈവത്തിന്റെ വിശുദ്ധിയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന നിയമങ്ങളാൽ സമ്പന്നമാകയാൽ ദൈവത്തിന്റെ ജനവും തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ വിശുദ്ധി സൂക്ഷിക്കുവാൻ കടപ്പെട്ടവരാണ് (ലേവ്യ 11:44-45). മോശൈകനിയമം ഈയൊരു ആശയം പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നിടത്തോളം നാം അവയെ അനുസരിപ്പാൻ ബാധ്യസ്ഥരാണ്. 4-6 അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ പൗലോസിന്റെ ധാർമിക ഉപദേശങ്ങൾ ന്യായപ്രമാണത്തെ ആസ്പദമാക്കിയുള്ളതാണ് എന്ന് കാണാൻ കഴിയും.
ഒരു പുതിയയുഗം സമാഗതമായി. ക്രിസ്തുവിൽ കൂടി ദൈവം തന്റെ വീണ്ടെടുക്കപ്പെട്ട ജനത്താൽ ഒരു പുതിയ ദേവാലയം ഉണ്ടാക്കി. ഈ ദേവാലയം കല്ലോ സിമന്റൊ കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയതല്ല. ഇതു ലോകത്താകമാനം ഉള്ളതാണ്. യെരുശലേമിന്റെ അതിരുകൾക്കുള്ളിൽ ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്നതല്ല. അതിനുവേണ്ടി മൃഗങ്ങളുടെ രക്തമല്ല ചിന്തിയത്.
മറിച്ച് യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ രക്തമാണ് ചിന്തിയത്. അവിടെ ജാതികളെയും യഹൂദരെയും വേർതിരിക്കുന്ന മതിലുകളില്ല, ഇരുവർക്കും പിതാവിന്റെ സന്നിധിയിലേക്ക് തുല്യമായ പ്രവേശനമാണുള്ളത്. ദീർഘകാലമായി കാത്തിരുന്ന മശിഹൈകയുഗം സമാഗതമാകുകയും ദൈവത്തിന്റെ വാഗ്ദത്വ പരിശുദ്ധാത്മാവ് വരികയും ചെയ്തു.
ഈ യാഥാർത്ഥ്യത്തിനു സഭയ്ക്കു അനവദി പ്രാധാന്യമുണ്ട്.
ദൈവത്തോടുള്ള ഉടമ്പടി ബന്ധം മോശൈക ന്യായപ്രമാണത്താൽ നിയന്ത്രിക്കായ്കയാൽ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള വഴി ആത്മാവിലേക്ക് വഴി മാറേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. പ്രവർത്തിയുടെ ധർമ്മം (2:8-10) ആചാരപരമായ ഉത്സവങ്ങളും അമാവാസിയും പരിശ്ചേദനയും അങ്ങനെ പഴയ ഉടമ്പടിയുടെ അടയാളങ്ങൾ ഈ പുതിയ സമൂഹത്തിൽ ഒട്ടും പ്രാധാന്യമുള്ളതല്ല. ക്രിസ്തുവിന്റെ ക്രൂശാണ് നമ്മുടെ ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രം. ഒരുമിപ്പിക്കുകയും ശക്തീകരിക്കയും ചെയ്യുന്ന പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സാന്നിധ്യമാണ് ഇവിടെ മുഖ്യമായി ഇരിക്കുന്നത്.
എന്നാൽ പഴയ ഉടമ്പടിയിൽ ജാതികൾ ഒരു centraipetel ഫാഷനിൽ കേന്ദ്രത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്ന രീതിയിൽ അതായത്, സത്യദൈവത്തിലേക്ക് തന്റെ ജനത്താലും യെരുശലേമിലെ ദേവാലയത്തിലുടെ ജാതികളെ സത്യദൈവത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നു എങ്കിൽ പുതിയ ഉടമ്പടിയിൽ ഒരു centrifugal/സെൻട്രിഫ്യൂഗൽ നീക്കമാണ്. അതായത്, കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുന്ന രീതിയിൽ യെരുശലേമിൽ യെഹൂദ്യ, ശമര്യ, ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തോളം എന്ന രീതിയിൽ നടക്കുന്നത്. ക്രൂശീകരണത്തിനുശേഷം യേശു വന്ന് സമാധാനത്തിന്റെ സുവിശേഷം തന്റെ അപ്പൊസ്തലരിലുടെയും പ്രവാചകന്മാരിലൂടെയും പ്രഖ്യാപിച്ചതുപോലെ ദൈവത്തിന്റെ ജനം സമാധാനത്തിന്റെ സുവിശേഷവുമായി പുറപ്പെടാൻ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈയൊരു ഉദ്യമത്തിൽ പങ്കാളികളായിത്തീരുവാൻ നഷ്ടപ്പെട്ടവരെ നേടുന്നതിൽ പങ്കാളികളായി തീരുവാൻ യേശു നമ്മിൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. അങ്ങനെ സഭ ദൈവസാന്നിധ്യം പ്രസരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സജീവമായ ദൈവഭവനമായി തന്റെ കരുണയുടേയും സ്നേഹത്തിൻടേയും സന്ദേശം നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ലോകത്തിൽ പ്രസരിപ്പിക്കട്ടെ. അതിനായി മത്സരം വെടിഞ്ഞ് ഒരുമയോടെ ദൈവജനത്തിന്റെ നന്മയ്ക്കായി ദൈവരാജയ്ത്തിന്റെ വിസ്ത്രുതിക്കായി നിലനിൽക്കുന്നവരാകാം. അതിനു ദൈവം നമ്മേ സഹായിക്കട്ടെ.
*******