നാം എത്രത്തോളം ദയ കാണിക്കണം? ക്രിസ്തിയ ദയയുടെ വ്യാപ്തി എത്രത്തോളം? അതിനുള്ള ഉത്തരം 31-ാം വാക്യത്തിൽ ഉണ്ട്.

“എല്ലാ കൈപ്പും കോപവും ക്രോധവും കൂറ്റാരവും ദൂഷണവും സകലദുർഗ്ഗുണവുമായി നിങ്ങളെ വിട്ടു ഒഴിഞ്ഞുപോയിട്ട്.” ആ സ്ഥാനത്ത് നിങ്ങൾ തമ്മിൽ തമ്മിൽ ദയ കാണിക്കണം.

"All bitterness and wrath and anger and clamor and slander . . . with all malice." All എന്ന വാക്ക് രണ്ടു തവണ- ഒന്ന് ആരംഭത്തിലും ഒന്ന് അവസാനത്തിലും - ഈ വാക്യത്തിൽ ആവർത്തിച്ചിരിക്കുന്നു All bitterness; all malice. മലയാളത്തിൽ “എല്ലാ കൈപ്പും സകല ദുർഗ്ഗുണവും" ഇവ എന്തുചെയ്യണം എന്നാണ് ഇവിടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് : “ഒഴിഞ്ഞുപോകട്ടെ”. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു രോഗിയായ ഒരു വ്യക്തിയെ വിളിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു എന്റെ വയറ്റിൽ നിന്ന് അഞ്ചെട്ടു തവണ നന്നായി ഒഴിഞ്ഞു പോയി, എന്നിട്ട് അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം കൂട്ടിച്ചേർത്തു ഇപ്പോൾ എന്റെ വയറിനു നല്ല സുഖം തോന്നുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ഓർത്തിരിക്കുവാൻ എളുപ്പത്തിനു വേണ്ടിയാണ് ഞാനിതു പറഞ്ഞത്. ഇതുപോലെ നിങ്ങളിൽ നിന്നും “എല്ലാ കൈപ്പും കോപവും ക്രോധവും കൂറ്റാരവും ദൂഷണവും സകലദുർഗ്ഗുണവും” ഒഴിഞ്ഞുപോയാൽ നിങ്ങൾക്കും വളരെ സുഖം തോന്നും. ഇവയൊക്കേയും ഉള്ളിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് പാപത്തിനൊരു അടിമയായി ജീവിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇവ നിങ്ങളിൽ നിന്നു നീങ്ങിപ്പോയാൽ ഉണ്ടാകുന്ന സുഖം നിങ്ങൾ അനുഭവിച്ചു തന്നെ അറിയേണ്ട സംഗതിയാണ്.

“ഒഴിഞ്ഞുപോകട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ 4:22-24 വാക്യങ്ങളാണ് നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് വരേണ്ടത്. "മുൻപിലത്തെ നടപ്പു സംബന്ധിച്ചു ചതിമോഹങ്ങളാൽ വഷളായിപ്പോകുന്ന പഴയമനുഷ്യനെ ഉപേക്ഷിക്കണം" എന്നാണ് 22-ാം വാക്യം പറയുന്നത്. അതായത്, നമ്മുടെ പഴയ പ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാണ് നാം ഈ പറഞ്ഞ കൈപ്പ്, കോപം, ക്രോധം, കുറ്റാരവം, ദൂഷണം, ദുർഗ്ഗുണം. ഇതൊക്കെ നാം ഉരിഞ്ഞു കളയേണ്ട പഴയ മനുഷ്യന്റെ അഥവാ നമ്മുടെ പഴയപ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാണ്. അതിന്റെ നേരെ Opposite ആയ പുതിയ പ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമായ ദയ നാം ധരിക്കണം. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ, 22-24 വാക്യങ്ങളിൽ നാം കണ്ട പ്രമാണത്തിന്റെ സെപ്സിഫിക്കായ ഒരു application ആണിതു. ഞാൻ മൂന്നു application നെ കുറിച്ചു നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു, ഇതു നാലാമത്തെ application ആണ്.

ആദ്യത്തെ മൂന്നു ആപ്ലിക്കേഷൻസ് ഏതോക്കെയായിരുന്നു?

ഭോഷ്ക്ക് ഉപേക്ഷിച്ച് സത്യം സംസാരിക്കുക (4:25)
കോപിച്ചാൽ പാപം ചെയ്യരുത് (4:26)
മോഷ്ടിക്കാതെ, ജോലി ചെയ്യുക കൊടുക്കുക (4:28).

ഇവിടെ 4: 31-5:2 വാക്യങ്ങളിൽ നാം കാണുന്ന പ്രമാണം “ഒരുവൻ ഒരുവനോടു ദയകാണിക്കുക”

എങ്ങനെയാണ് ഈ ദയ നമുക്കു കാണിക്കുവാൻ സാധിക്കുന്നത്? “എല്ലാ കൈപ്പും കോപവും ക്രോധവും കൂറ്റാരവും ദൂഷണവും സകലദുർഗ്ഗുണവും” നീക്കിക്കളഞ്ഞു നാം ദയ കാണിക്കണം. നമ്മിൽ നീങ്ങിപ്പോകേണ്ട 6 തിന്മകളെ കുറിച്ച് ഇവിടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവ ഒരോന്നും പുരോഗമനാത്മകമായ നിലയിലാണ് ഇവിടെ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഹൃദയത്തിൽ കൈപ്പ് സൂക്ഷിച്ചാൽ, അതു കോപമായും ക്രോധമായും കുറ്റാരമായും നമ്മിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരും. കുറ്റാരവും എന്നു പറഞ്ഞാൽ shouting അഥവാ അട്ടഹസിക്കുക എന്ന് അർത്ഥം. അതായത്, മറ്റുള്ളവരെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന, നിയന്ത്രണമില്ലാത്ത, അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്ന, ഉച്ചത്തിലുള്ള സംസാരത്തിലേക്കു ഒരുവനെ നയിക്കും. ഇവയൊക്കേയും ഒരു ദുഷ്ടമനുഷ്യനിൽ നിന്ന്, ഒരു ദുഷ്ടഹൃദയത്തിൽ നിന്നു വരുന്നതാണ്. അതു സാമൂഹ്യജീവിതത്തിനു അങ്ങേയറ്റം നാശകരമായ തിന്മകളാണ്. അവയെ ഒക്കേയും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നു നീങ്ങി, ആ സ്ഥാനത്ത് ദയ ഉണ്ടാകണം.

അപ്പോൾ ഉന്നയിക്കാവുന്ന ചോദ്യം ഇതാണ് എല്ലാ കൈപ്പും കോപവും മാറ്റി പകരം ദയ കാണിക്കണൊ? കാണിക്കണം, ക്രോധത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് എന്തുണ്ടാകണം. അവിടെ ദയ ഉണ്ടാകണം. കുറ്റാരവവും ദൂഷണവും നീക്കി പകരം ദയ കൊണ്ടു വരണം. ദുർഗ്ഗുണത്തിന്റെ സ്ഥാനത്തും ഉണ്ടാകേണ്ടത് ദയ തന്നെയാണ്.

കോപത്തെ കുറിച്ച് 4:26 ൽ പൗലോസ് പറഞ്ഞതിന്റെ ഒരു തുടർച്ചയാണിത്. കോപത്തേക്കുറിച്ചു നാം 26- ാം വാക്യത്തിൽ പഠിച്ചതെന്താണ്? “കോപിച്ചാൽ പാപം ചെയ്യരുത്” യാക്കോബ് 1:19 ലെന്താണ് പറയുന്നത് "കോപത്തിനു താമസമുള്ളവർ ആയിരിക്കുക.” അപ്പോൾ ചോദിക്കാവുന്ന ചോദ്യം യേശു എന്തുകൊണ്ടാണ് പരീശന്മാരോട് ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഇടപെട്ടത്? തങ്ങളുടെ ഇതുപോലുള്ള പ്രവർത്തികളെ ന്യായികരിക്കുവാൻ വിശ്വാസികൾ ചില ഈ വാക്യങ്ങൾ ചൂണ്ടീക്കാണിക്കാൻ സാദ്ധ്യതയുള്ളതുകൊണ്ട് അതിൽ കൂടി കയറി ഇറങ്ങി നമുക്കു മുന്നോട്ടു പോകാം.

മർക്കൊസ് 3:5 “അവരുടെ ഹൃദയകാഠിന്യം നിമിത്തം അവൻ ദുഃഖിച്ചുകൊണ്ടു കോപത്തോടെ അവരെ ചുറ്റും നോക്കി"” യേശു എല്ലാ സമയത്തും പരീശന്മാരോട് ഈ ദയ കാണിച്ചൊ? യേശു അവരോട് Matthew 23:27 “കപടഭക്തിക്കാരായ ശാസ്ത്രിമാരും പരീശന്മാരുമായുള്ളോരേ, നിങ്ങൾക്കു ഹാ കഷ്ടം; വെള്ളതേച്ച ശവക്കല്ലറകളോടു നിങ്ങൾ ഒത്തിരിക്കുന്നു‹” എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ദയ കാണിച്ചുവൊ?

Matthew 23:14-15 “കപടഭക്തിക്കാരായ ശാസ്ത്രിമാരും പരീശന്മാരുമായുള്ളോരേ, നിങ്ങൾക്കു ഹാ കഷ്ടം; ‹ നിങ്ങൾ ഒരുത്തനെ മതത്തിൽ ചേർക്കുവാൻ കടലും കരയും ചുറ്റി നടക്കുന്നു; ചേർന്നശേഷം അവനെ നിങ്ങളെക്കാൾ ഇരട്ടിച്ച നരകയോഗ്യൻ ആക്കുന്നു."

Mt. 21:12 ”12 യേശു ദൈവലായത്തിൽ ചെന്നു, ദൈവാലയത്തിൽ വില്ക്കുന്നവരെയും കൊള്ളുന്നവരെയും എല്ലാം പുറത്താക്കി, പൊൻവാണിഭക്കാരുടെ മേശകളെയും പ്രാവുകളെ വില്ക്കുന്നവരുടെ പീഠങ്ങളെയും മറിച്ചു കളഞ്ഞു:”

John 2:14-15, “ദൈവാലയത്തിൽ കാള, ആടു, പ്രാവു, എന്നിവയെ വില്ക്കുന്നവരെയും അവിടെ ഇരിക്കുന്ന പൊൻവാണിഭക്കാരെയും കണ്ടിട്ടു കയറുകൊണ്ടു ഒരു ചമ്മട്ടി ഉണ്ടാക്കി ആടുമാടുകളോടും കൂടെ എല്ലാവരെയും ദൈവാലയത്തിൽ നിന്നു പുറത്താക്കി. പൊൻവാണിഭക്കാരുടെ നാണ്യം തൂകിക്കളഞ്ഞു മേശകളെ മറിച്ചിട്ടു;”

യേശു ഇതൊക്കേയും ചെയ്തശേഷം നിങ്ങൾ ചെന്ന് യേശുവിനോട്: പരീശന്മാരോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്തത് ദയയില്ലാതെയല്ലേ എന്നു ചോദിച്ചാൽ കർത്താവ് എന്തായിരിക്കും അതിനു മറുപടി നൽകുക. കർത്താവ് പറയാൻ സാദ്ധ്യതയുള്ള രണ്ടൂ കാര്യം ഇതായിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നു ;

ചിലപ്പോൾ വളരെ സ്നേഹമുള്ള ഒരു ഹൃദയം സത്യത്തിനായുള്ള വാഞ്ചയാൽ ദയയുടെ രൂപത്തിൽ പ്രദർശിക്കപ്പെട്ടില്ല എന്നു വന്നേക്കാം”. അതല്ലെങ്കിൽ, ദയ ചിലപ്പോൾ കൂർത്തുമൂത്ത ആണിയേക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ ചാട്ടയേക്കാൾ അത് കാഠിന്യമുള്ളതാകാം.

ഏതായിരിക്കാം കർത്താവ് പറയുന്നത് എന്ന് നിങ്ങൾക്കൂഹിക്കാമൊ?

ദയ, ചാട്ടവാറടിയും കഠിന വാക്കുകളേയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ തക്കവിധം വ്യാപ്തി ഉള്ളതാണ് എന്നാണ്. അല്ലെങ്കിൽ നീതിയുടെ മറ്റൊരു രൂപമാണ് ദയ, എന്നാൽ എല്ലായ്പ്പോഴും അത് ഒരു നല്ല ഓപ്ഷൻ ആയിരിക്കണമെന്നില്ല.

പുതിയ നിയമത്തിലെ ‘ദയ’ എന്ന വാക്കിന്റെ ഉപയോഗം ശ്രദ്ധിച്ചാൽ, യേശു പരീശന്മാരോട് ദയ കാണിച്ചില്ല എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, ആ വാക്കിന്റെ പ്രത്യേകമായ മൃദുത്വത്തെ നാം മാനിക്കും. യേശു അവരോടു കഠിനമായ ഭാഷയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു സംസാരിച്ചത്. റോമാലേഖനം 11:22 22 ആകയാൽ ദൈവത്തിന്റെ ദയയും ഖണ്ഡിതവും കാൺക; വീണവരിൽ ദൈവത്തിന്റെ ഖണ്ഡിതവും; നിന്നിലോ നീ ദയയിൽ നിലനിന്നാൽ ദയയും തന്നേ; അല്ലെങ്കിൽ നീയും ഛേദിക്കപ്പെടും.” “Behold then the goodness and severity of God:” ദൈവത്തിന്റെ ദയയേയും ദൈവത്തിന്റെ (severity of God) കഠിനത/മൃദുത്വമില്ലാത്ത രീതിയേയും വേർതിരിച്ചു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതു കാണാം. അതുകൊണ്ട് ദയ എന്നു പറയുന്നത് ഒരു കേവല നന്മയല്ല. So kindness is not an absolute virtue. അതായത്, ദയ തനിയെ നിൽക്കുന്ന ഒരു ഗുണമല്ല. എല്ലായിപ്പോഴും കാണിക്കുവാൻ പറ്റുന്ന ഒരു സ്നേഹപൂർവ്വമായ കാര്യവുമല്ല ദയ എന്നത്. തിന്മയോട് വിട്ടുവീഴ്ച കാണിക്കാതിരിക്കുവാൻ തക്കവിധം ഗൗരവതരമായ കാര്യം/വസ്തുത അതിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ ദയകാണിച്ചാൽ, അത് കാലക്രമേണ ആളുകൾക്ക് ഗുണം ചെയ്യുന്നതിനേക്കാൾ ദോഷമായിരിക്കും വരുത്തിവെക്കുന്നത്.

അതുകൊണ്ട് പൗലോസ് എഫേസ്യർ 4:26 ൽ കോപിച്ചാൽ പാപം ചെയ്യരുത് എന്നു പറയുകയും 4:31-32 ൽ എല്ലാ കോപവും നീക്കിക്കളഞ്ഞ് ആ സ്ഥാനത്ത് ദയയെ പ്രതിഷ്ഠിക്കണം എന്നു പറയുമ്പോൾ, താൻ അർത്ഥമാക്കുന്നത്, ആന്തരീകമായ കൈപ്പും ദുർഗ്ഗുണവും നീക്കിക്കളയുക എന്നാണ്. കൈപ്പും ദുർഗ്ഗുണവും ഉള്ള ഒരു ഹൃദയത്തിന്റെ വിസ്പോടനമാണ് കുറ്റാരവും ദൂഷണവും. അതായത്, കൈപ്പും ദുർഗ്ഗുണവും –കുറ്റാരവും ദൂഷണവും പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന തിന്മകളാണ്. രണ്ടാമത്തേത്, ആദ്യത്തേതിന്റെ റിസൾട്ട് ആണ്. ആദ്യത്തേത് നിങ്ങിയാൽ അതിന്റെ ഫലമായി വരുന്നതും നീങ്ങിപ്പോകും.

സാധാരണ വൈകാരികമായ ധാർമ്മിക രോഷം പ്രകടിപ്പിക്കാനാണ് ആളുകൾ കോപിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ കോപം, വൈകാരിക തലത്തിലുള്ള ധാർമ്മിക രോഷമാവുകയും, ക്രിസ്തുവിന്റെ ഉപദേശത്തിനു വിരുദ്ധമാണ് എന്നു ഗ്രഹിക്കുകയും, ദൈവത്തിന്റെ മഹത്വത്തെ അതു കുറച്ചു കാണിക്കുകയും, സഭയുടെ നന്മക്ക് അത് അപകടമാവുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നു കാണുമ്പോൾ, ദൈവത്മാവിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിനു വിധേയമായി, നിങ്ങൾ ഒരു തെരഞ്ഞെടുപ്പു നടത്തേണ്ടതാവശ്യമാണ്. അതായത്, കോപിക്കണൊ അതൊ ദയ കാണിക്കണൊ എന്ന കാര്യത്തിൽ ഒരു തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ സാദ്ധ്യതയുണ്ട്.

ഒരുവനു സത്യത്തിനും നീതിക്കും വേണ്ടി കോപിക്കാം. അതേ സമയം കോപിക്കേണ്ടപ്പോൾ കോപിക്കാതെ സ്വാർത്ഥലാഭത്തെ മുന്നിർത്തി കോപിക്കാതിരിക്കാതിരിക്കുന്നത് ഒരു ശരിയായ നിലപാടല്ല.

അപ്പോൾ ഒരുവൻ തന്നോടു തന്നെ ചോദിക്കേണ്ട ചോദ്യം ഇതാണ്: “ഞാൻ സത്യത്തിനും വിശുദ്ധിക്കും വേണ്ടിയാണോ കോപിക്കുന്നത് അതൊ സ്വാർത്ഥലാഭത്തെ മുൻ നിർത്തി കോപത്തെ അടക്കി ദയ കാണിക്കണൊ?

നീതിയുടെ പാതയിൽ ഈ രണ്ടു കാര്യങ്ങളും സാദ്ധ്യമായ സംഗതികളാണ്. ആകയാൽ, ക്രിസ്തീയ ദയയുടെ വ്യാപ്തി തീരെ ഇടുങ്ങിയതല്ല. നാം ചിന്തിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ചിലപ്പോൾ അത് വിശാലമായതും മറ്റുചിലപ്പോൾ ഇടുങ്ങിയതും ആയിരിക്കും. ഇത് ദൈവവചനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിലും നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ വഞ്ചനയുടെ വെളിച്ചത്തിലും ആഴമായ ശോധന നടത്തി തെരഞ്ഞെടുക്കേണ്ട വിഷയമാണ്.