കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തു ചെയ്ത പ്രവർത്തിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഈ ശാപത്തിൽ നിന്നും നമുക്ക് മോചനം നേടാനാകും എന്നതാണ് സന്തോഷകരമായ വാർത്ത. യേശുക്രിസ്തു നമുക്കുവേണ്ടി ശാപമായി തീർന്നുകൊണ്ട് താൻ ഈ അനുഗ്രഹം നമുക്കു പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു.

ഇനി എങ്ങനെയാണ് താനിതു സാദ്ധ്യമാക്കിയത് എന്നു നോക്കാം. പൗലോസ് ആവർത്തന പുസ്തകത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു വാക്യാംശം ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ടാണിതിനു ഉത്തരം നൽകുന്നത്: “മരത്തിന്മേൽ തൂങ്ങുന്നവൻ എല്ലാം ശപിക്കപ്പെട്ടവൻ” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നതു പോലെ"(13). ഇതു ആവർത്തനം 21:22 ൻ്റെ ഒരു ഉദ്ധരണിയാണ്. "ഒരുത്തൻ മരണയോഗ്യമായ ഒരു പാപം ചെയ്തിട്ടു അവനെ കൊന്നു ഒരു മരത്തിൽ തൂക്കിയാൽ അവന്റെ ശവം മരത്തിന്മേൽ രാത്രിമുഴുവനും ഇരിക്കരുതു; അന്നുതന്നേ അതു കുഴിച്ചിടേണം; തൂങ്ങിമരിച്ചവൻ ദൈവസന്നിധിയിൽ ശാപഗ്രസ്തൻ ആകുന്നു;...". അതായത്, പഴയനിയമത്തിൽ ഒരുത്തൻ മരണ യോഗ്യമായ ഒരു പാപം ചെയ്താൽ അവനെ സാധാരണ കല്ലെറിഞ്ഞാണ് കൊല്ലുക. അതിനുശേഷം അവനെ ഒരു മരത്തിൽ കെട്ടിത്തൂക്കുന്നു. ഇത് അർത്ഥമാക്കുന്നതെന്തെന്നാൽ ദൈവം അവനെ തിരസ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു അഥവാ ദൈവം അവനെ തള്ളിക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ മനുഷ്യനെ കെട്ടിത്തൂക്കിയതു കൊണ്ട് അവൻ ശാപഗ്രസ്തനായി തീരുകയല്ല, മറിച്ച് ശാപത്തിന്റെ അടയാളമായി അവനെ കെട്ടിത്തൂക്കുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. പൗലോസ് ഈയോരു കണക്ഷൻ യേശുവിലേക്ക് നീട്ടുകയാണ്. ദൈവിക തിരസ്കരണത്തിന്റെ ശാപം അനുഭവിച്ചതായി കാണിക്കാൻ, യേശുവിനെ മരക്കുരുശിൽ തൂക്കി. നമ്മുടെ കർത്താവ് ക്രൂശിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് "എൻ്റെ ദൈവമേ, എൻ്റെ ദൈവമേ നീ എന്നെ കൈവിട്ടതെന്ത്" എന്ന് അലറി വിളിച്ചു കരയുന്നത് ഇവിടെ അന്വർഥമാണ്.

യേശുക്രിസ്തു നമുക്കുവേണ്ടി ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ ശാപം തന്റെമേൽ ഏറ്റുവാങ്ങി. അങ്ങനെ അവൻ നമ്മേ ന്യായപ്രമാണത്തിന്റെ ശാപത്തിൽ നിന്നും വിലയ്ക്കുവാങ്ങി. കേവലം ഒരു ശാപം ഏറ്റുകൊണ്ട് യേശുക്രിസ്തു നമ്മേ വീണ്ടെടുത്തു എന്നു പറയുകയല്ല, ഒരു ശാപമായി മാറിക്കൊണ്ട് നമ്മേ വീണ്ടെടുക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. അതുകൊണ്ടാണ് 2 കൊരിന്ത്യർ 5:21 ൽ നാം ഇപ്രകാരം വായിക്കുന്നത്: "പാപം അറിയാത്തവനെ, നാം അവനിൽ ദൈവത്തിന്റെ നീതി ആകേണ്ടതിന്നു, അവൻ നമുക്കുവേണ്ടി പാപം ആക്കി" എന്ന്. യേശുവിനെ ഒരു പാപിയെപ്പോലെ പരിഗണിച്ചു; ഒരു ദുഷ്ടൻ ബാധ്യസ്ഥനാകുന്ന എല്ലാത്തിനും യേശുവിനെ ഉത്തരവാദിയാക്കി. നിയമപരമായി പറഞ്ഞാൽ, അവൻ പാപമായി.

അതിന്റെ ഫലമായി യേശുക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർക്കു ലഭിക്കുന്ന നേട്ടമെന്താണ് എന്നാണ് 14-നാം വാകൃത്തിൽ പൗലോസ് പറയുന്നത്. നാം ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിച്ചപ്പോൾ യേശു നമ്മുടെ പാപം യേശുവിൻ്റെമേൽ കണക്കിട്ടു. നമ്മുടെ സ്ഥാനത്ത് യേശു പാപിയായി, അതുപോലെ യേശുവിൻ്റെ നീതി നമ്മുടെമേൽ കണക്കിട്ടു, നാം നീതിമാന്മാരായി തീരുകയും ചെയ്തു. ദൈവം യേശുവിനെ പാപിയായികണ്ട് അവനെ ശാപമാക്കിയപ്പോൾ യേശുവിന്റെ പെർഫെക്ടായ നീതി നമ്മുടെമേൽ കണക്കിട്ടുകൊണ്ട് നമ്മെ കുറ്റമില്ലാത്തവരും നിഷ്ക്കളങ്കരുമായി ദൈവം നമ്മേ കണ്ടു. നമ്മുടെ പാപവും ശാപവും യേശുവിന്റെ മേൽ കണക്കിട്ടു; യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നീതിയും അനുഗ്രഹവും പരിശുദ്ധാത്മാവ് എന്ന ദാനവും ദൈവം നമ്മുടെ മേൽ ചൊരിഞ്ഞു. അബ്രാഹമിനു നൽകിയ ആത്മാവെന്ന വാഗ്ദത്തവിഷയം അങ്ങനെ വിശ്വാസത്താൽ നമുക്കു സ്വന്തമായി.

അതുകൊണ്ട് രക്ഷ എന്നു പറയുന്നത് പാപമോചനത്തേക്കാൾ അധികമായ ഒന്നാണ്. നമ്മുടെ പാപത്തിന്റെ കടം മായിച്ചു കളഞ്ഞു എന്നു മാത്രമല്ല, ദൈവസന്നിധിയിൽ പെർഫെക്ടായി നമ്മേ കാണുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുകൊണ്ട് ക്രിസ്തുവിന്റെ ശാപഗ്രസ്തവും നമുക്കു അനുഗ്രഹം വരുത്തുന്നതുമായ മരണത്തിൽ വിശ്വസിച്ച് ആരംഭിച്ച ക്രിസ്തീയജീവിതം തുടർന്നുള്ള അനുഗ്രഹത്തിനായി നമ്മുടെ പരിശ്രമത്തെ ആശ്രയിക്കുന്ന ഒരു പരിപാടിയല്ല ഇത്. 3:1 ൽ പറയുന്നതുപോലെ അതു ഭോഷത്വമാണ്.

ക്രൂശിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തുവിനെ അറിഞ്ഞും വിശ്വസിച്ചും നമ്മുടെ ഹൃദയത്തെ ഉരുക്കി വാർത്തെടുത്തും കൊണ്ട് നാം ക്രിസ്തീയജീവിതം ആരംഭിച്ചു. അതുപോലെ തന്നെ മുന്നോട്ടു പോകുകയാണ് നമുക്ക് ആവശ്യം. അതല്ലാതെ നമുക്ക് ഒരിക്കലും സുവിശേഷത്തിനപ്പുറമായി മുന്നോട്ട് പോകാൻ കഴിയില്ല. ഒരിക്കലും കഴിയില്ല എന്നുമാത്രമല്ല, ഒരിക്കലും അതിന്റെ ആവശ്യവുമില്ല.

ആകയാൽ, അബ്രാഹമിനു വാഗ്ദത്തം ചെയ്ത അനുഗ്രഹം നമ്മുടെമേൽ ചൊരിയുവാൻ, നമുക്കുവേണ്ടി ശാപമായി മാറിയ, പിതാവിനാൽ കൈവിടപ്പെട്ട, എന്റെ ദൈവമെ എന്റെ ദൈവമേ നീ എന്നെ കൈവിട്ടതെന്ത് എന്ന് ക്രൂശിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അലറി കരഞ്ഞ കർത്താവിനെയാണ് ഈ അപ്പവീഞ്ഞുകളിലൂടെ നാം ഓർക്കുന്നത്. അത് ഏറ്റവും നന്ദിയോടെ ഓർത്തുകൊണ്ട് ഈ മേശയിൽ നമുക്ക് പങ്കുകാരാകാം. അയോഗൃമായ എന്തെങ്കിലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ സുവിശേഷ ത്താൽ അതിനെ ഉരുക്കിക്കളയാം. അതിനു ദൈവം നമ്മേ ഓരോരുത്തരേയും സഹായിക്കട്ടെ.