രണ്ടാം വാക്യത്തിൽ ദാവീദ് പറയുന്നു: "നിന്റെ ദയയും വിശ്വസ്തതയും നിമിത്തം തിരുനാമത്തിന്നു സ്തോത്രം ചെയ്യും."

ദൈവത്തിന്റെ ഒരിക്കലും മാറാത്ത, ഒരിക്കലും പരാജയപ്പെടാത്ത, ഒരിക്കലും മങ്ങാത്ത ഉടമ്പടി വിശ്വസ്തതയെയാണ് ദയ വിശ്വസ്തത എന്നീ വാക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. പുറപ്പാടു പുസ്തകം 34:6-7 ൽ ദൈവം മോശെക്കു പ്രത്യക്ഷനായി തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തിയ വാക്കുകളിലേക്കാണിതു നമ്മുടെ ശ്രദ്ധയെ ക്ഷണിക്കുന്നത്. "യഹോവ, യഹോവയായ ദൈവം, കരുണയും കൃപയുമുള്ളവൻ; ദീർഘക്ഷമയും മഹാദയയും വിശ്വസ്തതയുമുള്ളവൻ. 7 ആയിരം ആയിരത്തിന്നു ദയ പാലിക്കുന്നവൻ; അകൃത്യവും അതിക്രമവും പാപവും ക്ഷമിക്കുന്നവൻ;" ദൈവത്തിന്റെ പ്രകൃതിയേയും സ്വഭാവസവിശേഷകളേയും വിളിച്ചറിയിക്കുന്ന ഒരു വേദഭാഗമാണിത്. ദൈവം അങ്ങേയറ്റം ദയ കാണിക്കുന്നവനാണ്; തന്നോടു യാചിക്കുന്ന ഏതൊരു പാപിക്കും അവൻ ദയയും പാപക്ഷമയും നൽകുന്നു. ഇതാണ് ഒരു പാപിയെ സംബന്ധിച്ചുള്ള ഏറ്റവും നല്ല വാർത്ത. ദാവീദ് ഈ സത്യം നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയ വ്യക്തിയാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് താൻ ദൈവത്തെ തന്റെ ദയയേയും വിശ്വസ്തതയേയും ഓർത്ത് സ്തുതിക്കുന്നത്.

ദാവീദ് കേവലം അധരങ്ങളാൽ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുകയില്ല, തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നു വരുന്ന നന്ദി അധരങ്ങളിലൂടെ അർപ്പിക്കുകയാണ്. താൻ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നത് പൂർണ്ണഹൃദയത്തോടെയാണ്. മാത്രവുമല്ല, മറ്റേതൊരു ‘ദൈവങ്ങളെക്കാൾ' ഉന്നതമായി ദൈവത്തെ കണ്ടുംകൊണ്ടാണ് ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നത്. ഇവിടെ ദൈവങ്ങൾ എന്നതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത് ശക്തന്മാരായ രാജാക്കന്മാരേയും അഥവാ ഭരണാധിപന്മാരേയും അവരുടെ പിന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന വീണുപോയ ദുതന്മാരേയുമാണ്. വാസ്തവത്തിൽ ഏകദൈവമേ ഉള്ളുവെങ്കിലും ജാതീയരായ ആളുകൾ അവയെ ദൈവങ്ങളായി കാണുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ദാവീദ് മറ്റുള്ള ദൈവങ്ങളെക്കാൾ ഉന്നതമായി യാഹ്വേയെ കാണുന്നത്. ദാവീദ് ഏറ്റവും താഴ്മയോടും ആദരപൂർവ്വവുമാണ് യാഹ്വേയെ സ്തുതിക്കുന്നത്.

ദാവീദിനെപോലെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും വരുന്ന ആരാധന അർപ്പിക്കാം. താഴ്മയോടും ആദരവോടും കൂടെ ആരാധന അർപ്പിക്കാം. ദൈവത്തിന്റെ മാറ്റമില്ലാത്ത ദയയേയും വിശ്വസ്തതയും ആയിരിക്കട്ടെ നമ്മുടെ സ്തുതിയുടെ അടിസ്ഥാനം.

ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നതിനുളള രണ്ടാമത്തെ കാരണം ദൈവത്തിന് തന്റെ വചനത്തോടുള്ള പ്രതിബദ്ധതയാണ്.