ക്രിസ്തുവിലൂടെ നൽകപ്പെട്ട ദൈവത്തിന്റെ അന്തിമവചനമാണ് സുവിശേഷം. ഈ രക്ഷയുടെ സന്ദേശം അതീവഗൗരവമുള്ളതാകയാൽ, അതിനു നാം വലിയ ശ്രദ്ധകൊടുക്കണം; ഇല്ലെങ്കിൽ നാം ഒഴുകിപ്പോകും. അതിന്റെ പരിണതഫലം വലുതാകയാൽ രക്ഷയുടെ സന്ദേശത്തെ നാം മുറുകെ പിടിക്കുക. ഇതുവരെ ദൈവപുത്രനായ യേശുക്രിസ്തുവിനെ നിങ്ങളുടെ രക്ഷകനും കർത്താവുമായി സ്വീകരിച്ചിട്ടില്ലായെങ്കിൽ ഈ സന്ദേശം നിങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്. ഇനിയും രക്ഷാസന്ദേശം ഒരിക്കൽ സ്വീകരിക്കുകയും പിന്നീടത് അലമാരയിൽ വെച്ചുപൂട്ടി പിന്നെ അതിനെ ഓർക്കുകയൊ ധ്യാനിക്കുകയൊ അതിന്റെ മഹത്വത്തെ വിലമതിക്കയൊ ചെയ്യാത്തവരാണെങ്കിൽ നിശ്ചയമായും ഈ സന്ദേശം വായിക്കാതിരി ക്കരുത്.

രണ്ടായിരം വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ് റോമൻ പ്രവിശ്യയായ യെഹൂദ്യയുടെ (Governor of Judaea (26–36 CE) ഗവർണ്ണർ ആയിരുന്ന പന്തിയൊസ് പീലാത്തോസ് യേശുവിനെ മുന്നിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ട് അവിടെ കൂടിയിരുന്ന മതനേതൃത്വത്തോടും ജനത്തോടും ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചു. "എന്നാൽ ക്രിസ്തു എന്ന യേശുവിനെ എന്തു ചെയ്യേണ്ടു?" (മത്തായി 27:22). ലോക ജനതയുടെ മുന്നിലെ ഏറ്റവും നിർണ്ണായകമായ ചോദ്യമാണിത്. കാരണം ഈ ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടിയാണ് ഒരുവന്റെ ഭാഗധേയം നിർണ്ണയിക്കുന്നത്. യേശു ദൈവപുത്രൻ, അവൻ എന്റെ പാപത്തിന്റെ ശിക്ഷയേറ്റെടുത്തുകൊണ്ട് എനിക്കുവേണ്ടി കാൽവരിക്രൂശിൽ എനിക്കു പകരക്കാരനായി മരിച്ച എന്റെ രക്ഷകൻ എന്ന് മറുപടി നൽകുന്നവൻ യേശു എന്ന ഉറച്ച പാറമേൽ അടിസ്ഥാനമിട്ട് വീടു പണിയുന്ന മനുഷ്യനായിരിക്കും. മറിച്ച്, യേശുവിനെ തള്ളിക്കളയുകയൊ അവഗണിക്കുകയൊ ചെയ്യുന്നവൻ യേശു എന്ന തടങ്കൽ പാറമേൽ തട്ടി തകർന്നു പോകുന്ന വ്യക്തിയായിരിക്കും. നിങ്ങൾ ഇതിൽ ഏത് തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു? ഏറ്റവും ഉചിതമായ തീരുമാനം എടുക്കുവാൻ വായന തുടരുക...

ദൈവം “നീ എൻറെ പുത്രൻ” എന്ന് വിളിക്കുകയും അംഗീകരിക്കുകയും പ്രഖ്യാപിക്കുകയും തന്റെ മരണ പുനരുദ്ധാനത്തിലൂടെ അത് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്ത വ്യക്തിയാണ് കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തു. ദൈവപുത്രനായ യേശുവിലൂടെ നൽകിയ അന്തിമവചനത്തോട് നാം എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുന്നു എന്നതാണ് നമ്മുടെ ഭാഗദേയം നിർണ്ണയിക്കുന്നത്. യേശുവിനെപോലെ ഒരു വ്യക്തിയെ ബൈബിളിൽ അല്ലാതെ മറ്റൊരു ഗ്രന്ഥത്തിലും കാണാൻ കഴിയില്ല. യേശു ദൂതന്മാരെക്കാളും മോശയെക്കാളും അഹറോനെക്കാളും ശ്രേഷ്ഠനാണ്. യേശുക്രിസ്തുവിനെ ദൈവം “നീ എന്റെ പുത്രൻ” എന്നു വിളിച്ചവനും പിതാവുമായി നിത്യമായ പിതൃ-പുത്ര ബന്ധം പുലർത്തുന്നവനും, ദൂതന്മാർ യേശുവിനെ ആരാധിക്കുന്നവനുമായ ദൈവപുത്രനാണ്. ആകയാൽ യേശു നമ്മുടെ ആദരവിനും അനുസരണത്തിനം ആരാധനയ്ക്കും യോഗ്യനായ വ്യക്തിയാണ്. യേശു ഏതെല്ലാം നിലകളിൽ ദൂതന്മാരിൽ നിന്നും ഉന്നതനായിരിക്കുന്നു എന്ന കാര്യം മനസ്സിലാക്കാൻ നിങ്ങളുടെ വായന തുടരുക....

ദൈവത്തോടുകൂടെ വാഴുവാനായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവരാണ് മനുഷ്യവർഗ്ഗം. എന്നാൽ വീണുപോയ ദൂതന്മാരുടെ പ്രലോഭനത്തിൽ പെട്ട് മനുഷ്യവർഗ്ഗവും വീണുപോയി. അങ്ങനെ ദൈവത്തിന്റെ ആലയവും വസതിയുമായ ഏദനിൽ നിന്നും പുറത്താക്കപ്പെട്ട മനുഷ്യനോടു ഒരു ബന്ധത്തിൽ തുടർന്നുപോകുവാൻ ദൈവം ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനായി ജാതികളിൽ നിന്നു ഒരു ജനത്തെ തെരഞ്ഞെടുത്ത്, സീനായ് പർവ്വത്തിൽ വെച്ച് ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്ത് അവരോടൊപ്പം വസിക്കാൻ തയ്യാറായി. അങ്ങനെ ഏദന്റെ പ്രതീകമായ സാക്ഷ്യകൂടാരത്തിലും പിന്നീട് ദേവാലയത്തിലും അവരോടൊപ്പം ദൈവം വസിച്ചു. എങ്കിലും ദൈവമായുള്ള ഉടമ്പടിയിൽ നിലനിന്നുകൊണ്ട് അവർക്കു ആ സഹവാസം തുടരുവാൻ അവർക്കു സാധിച്ചില്ല. എന്നാൽ ഈ അന്ത്യനാളുകളിൽ യഹോവയുടെ ദൂതനായ, യേശുക്രിസ്തുവിനെ ഈ ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ച് മനുഷ്യന്റെ പാപങ്ങൾക്കു പരിഹാരം വരുത്തി നമ്മോടൊപ്പം വസിപ്പാൻ ദൈവം തയ്യാറായിരിക്കുന്നു. അവന്റെ വാക്കിനു നാം ചെവികൊടുക്കുമൊ?

"ദൈവം തന്റെ ഭരണത്തിൽ പങ്കാളികൾ ആകാൻ നമ്മേയും ക്ഷണിക്കുന്നു" എന്ന വിഷയമാണ് ഞാൻ കഴിഞ്ഞതവണ നിങ്ങളുമായി പങ്കുവെച്ചത്. എന്നാൽ അതിനു തടസ്സം നിൽക്കുന്ന വീണുപോയ ദൂതന്മാരെക്കുറിച്ചും അവൻ എങ്ങനെയാണ് തിന്മ മനുഷ്യതലത്തിലേക്കു കൊണ്ടുവന്നത് എന്നതിനെക്കുറിച്ചും ഞാൻ പറഞ്ഞു. അതിനോടുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഉല്പത്തി മൂന്നിലെ പാമ്പ് ആരാണ് എന്ന വിഷയം നിങ്ങളുടെ മുൻപാകെ അവതരിപ്പിച്ചു. ഇന്ന് വീണുപോയ മറ്റുചില Spiritual beings, ആത്മജീവികളെ പറയുവാനാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.

ദൈവം നിർമ്മിച്ച ഈ മനോഹരദേശത്തെ നശിപ്പിക്കാനും, അരാജകത്വത്തിലേക്കും അന്ധകാരത്തിലേക്കും തിരികെ കൊണ്ടു പോകാനും അന്ധകാരശക്തികൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ് റഷ്യ-യുക്രൈൻ യുദ്ധം. വളരെ മനോഹരമായിരുന്ന ഉക്രൈൻ ഇന്ന് കോൺക്രീറ്റ് മാലിന്യത്തിന്റെ ഒരു കൂമ്പാരമായി തീർന്നിരിക്കുന്നു. അനേകർ ഇതിനോടകം കൊല്ലപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലക്ഷക്കണക്കിനു ആളുകൾ തങ്ങളുടെ വീടും നാടും ഉറ്റവരേയും ഉടയവരേയും വിട്ട് എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ പലായനം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരാളുടെ സാമ്രാജ്യത്വ മോഹംമൂലം, സ്ത്രീകളും കുഞ്ഞുങ്ങളും അടക്കം ലക്ഷോഭലക്ഷം ആളുകൾ യുദ്ധത്തിന്റെ കെടുതികൾ അനുഭവിക്കുന്നു. ഈ ദുരവസ്ഥയുടെ കാരണം അന്വേഷിച്ചാൽ അത് എത്തിനിൽക്കുന്നത് അത് ഏദന്തോട്ടത്തിലാണ്. സാത്താന്യശക്തിയോടു ചേർന്ന് മനുഷ്യൻ ദൈവത്തോട് മത്സരിച്ചതിന്റെ പരിണതഫലങ്ങളാണിവ. ഇതിൽ നിന്നും മോചനം നേടുവാൻ എന്തെങ്കിലും മാർഗ്ഗമുണ്ടോ? ഉണ്ട് എന്ന് ദൈവവചനമായ ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയുന്നു. കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിനോട് ചേർന്ന് ദൈവത്തിന്റെ നിർവ്വചനപ്രകാരം നന്മയും തിന്മയും വിവേചിക്കുക. കൂടുതൽ അറിയുവാൻ നിങ്ങളുടെ വായന തുടരുക...

Philip E. Hughes എന്ന ദൈവദാസൻ ഹെബ്രായലേഖനത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്: "ക്രിസ്തുവിന്റെ അത്യുൽകൃഷ്ടമായ മേൽക്കോയ്മയെ (Supermacy) കുറിച്ചും, അവന്റെ പൗരോഹിത്യ മദ്ധ്യസ്ഥതയുടെ അതുല്യതയെ കുറിച്ചും, പാപികളായ നമുക്കുവേണ്ടി അവൻ സ്വയം-ബലിയർപ്പിച്ചതിന്റെ പൂർണ്ണമായ ഫലപ്രാപ്തിയെക്കുറിച്ചും" പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥമെന്നാണ്. അതായത്, കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പരമോന്നതത്വം, തന്നിലൂടെ ദൈവം ചെയ്ത പുതിയ ഉടമ്പടിയുടെ ശ്രേഷ്ടത, ക്രിസ്തുവിന്റെ ബലിയുടെ ഫലപ്രാപ്തി എന്നിവയെ ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്ന ഒരു പുസ്തകമാണ് എബ്രായലേഖനം. ക്രിസ്തീയ ജീവിതത്തെ ഒരു യാത്രയായി ഈ പുസ്തകം കാണുന്നു. യിസ്രായേലിന്റെ മരുഭൂ പ്രയാണത്തെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു യാത്ര. അടിമത്വത്തിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്കും മരണത്തിൽ നിന്നും ജീവനിലേക്കും, കുഴഞ്ഞുമറിഞ്ഞ അവസ്ഥയിൽ നിന്നും സ്വസ്ഥതയിലേക്കുമുള്ള യാത്ര. ഈ യാത്രയിൽ കഷ്ടതകളും പ്രതികൂലങ്ങളും ഉള്ളതിനാൽ, സുസ്ഥിരവും ദീർഘകാലവുമായ നിലയിൽ നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകളെ യേശുവിലേക്ക് ഉയർത്തുക. കർത്താവുമായുള്ള ബന്ധത്തിൽ നിങ്ങളുടെ യാത്ര തുടരുക. അങ്ങനെ നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ ഭവനത്തിൽ എത്തിച്ചേരുക. നമുക്ക് ആ യാത്ര ആരംഭിക്കാം.

നമ്മുടെ വ്യക്തിബന്ധങ്ങളിൽ ഗണ്യമായ വ്യതിയാനം അതല്ലെങ്കിൽ ഒരു വലിയ പുരോഗതി എങ്ങനെ കൈവരിക്കുവാൻ കഴിയും എന്നതാണ് ഇന്നത്തെ എന്റെ പ്രസംഗവിഷയം. പരസ്പരം ക്ഷമിക്കുവാനും സ്നേഹിക്കാനുള്ള ഒരു വെല്ലുവിളി ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മുമ്പാകെ വയ്ക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. വെറുപ്പിന്റെ സ്ഥാനത്ത് സ്നേഹവും ക്ഷമിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത ഇടത്ത് ക്ഷമിച്ചുംകൊണ്ടുള്ള ഒരു പുതിയ ബന്ധം നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടാകണം. ഭാര്യമാർ തങ്ങളുടെ ഭർത്താവിനോടും, ഭർത്താക്കന്മാർ തങ്ങളുടെ ഭാര്യയോടും, മക്കൾ അപ്പനമ്മമാരോടും, അമ്മയപ്പന്മാർ മക്കളോടും, സഹോദരി സഹോദരന്മാർ പരസ്പരവും അങ്ങനെ നിലനിൽക്കുന്നതും ആരോഗ്യകരവുമായ ഒരു ബന്ധത്തിലേക്ക് വരുവാൻ ഏവരെയും ഞാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ വചനത്തിൽ സമയം ചെലവിടുന്നതിന്റെ ഫലമായി നമ്മുടെ പരസ്പര ബന്ധത്തിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസം ഉണ്ടാകണമെന്ന ആഗ്രഹത്തോടും പ്രാർത്ഥനയോടുംകൂടി ഈ സന്ദേശം നൽകുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

വിശുദ്ധ ജെറോം തന്റെ യൗവനത്തിൽ വളരെ ദുഷിച്ച ജീവിതമാണ് നയിച്ചിരുന്നത്, എന്നാൽ അവൻ ഒരു സന്ന്യാസിയായിത്തീർന്നതിനുശേഷം, ജഡികമായ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ, ഒരിക്കൽ തന്റെ ജഡികമായ താത്പ്പര്യങ്ങളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ താൻ ആശ്രയിച്ചിരുന്ന വൃത്തികെട്ടതും അശ്ലീലവുമായ ലോകവുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധങ്ങളിൽ നിന്നും അവൻ ഓടിപ്പോകുവാൻ തീരുമാനിച്ചു. അതിനായി തന്റെ സന്തം നാടായ റോം വിട്ട് പലസ്തീനിലേക്ക് പോയി. അവിടെ കുറേനാൾ അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞശേഷം ബെത്‌ലഹേമിനടുത്തുള്ള ഒരു ഗുഹയിൽ താമസം തുടങ്ങി. അവിടെ താമസിച്ച് അദ്ദേഹം തന്റെ ജഡിക സ്വഭാവത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്താൻ പട്ടിണി കിടന്നു. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം വളരെ ബലഹീനനും ക്ഷീണിതനുമായി ഉറങ്ങിയപ്പോൾ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു. ദൈവമില്ലാത്ത ദിവസങ്ങളിലെ തന്റെ പഴയ ദുഃസ്വഭാവങ്ങളോടു താൻ ഇപ്പോഴും പോരാടുകയാണെന്ന് താൻ മനസ്സിലാക്കിയതോടെ താൻ ഏറെ നിരാശനായി തീർന്നു.

പട്ടിണി കിടന്നുകൊണ്ട് മനുഷ്യന്റെ ജഡിക സ്വഭാവത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്താൻ കഴിയുകയില്ല. മാനുഷികമൊ ദൈവികമൊ ആയ നിയമങ്ങൾക്ക് വിധേയമാക്കിയും ജഡികസ്വഭാവത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്താൻ നമുക്കു സാധിക്കില്ല. എന്നാൽ നാം ആത്മാവിൽ നടക്കുകയും ഉത്ഥിതനായ ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളാൽ നമ്മുടെ മനസ്സിനെ നിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, "ആത്മാവിനെതിരെ പോരാടുന്ന ജഡമോഹങ്ങളുടെ" ശക്തിയിൽ നിന്ന് നാം വിടുവിക്കപ്പെടും.

ക്രിസ്ത്യാനികൾ എല്ലാവരുംതന്നെ അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്ന് മുക്തരാണ് എന്ന് ചിന്തിക്കരുത്. പലപ്പോഴും പരീശന്മാർ പുലർത്തിപ്പോന്ന അതേ സ്വയനീതി പലരും വെച്ചു പുലർത്തുന്നു. അതിന്റെ ഫലമായി "ഞാൻ അപ്പൊല്ലാസ്സിന്റെ പക്ഷക്കാരൻ, ഞാൻ പൗലോസിന്റെ പക്ഷക്കാരൻ" "ഞാൻ കേഫാവിന്റെ പക്ഷക്കാരൻ" എന്നിങ്ങനെ കൊലൊസ്സ്യസഭയിലെ പോലെ തങ്ങൾക്കു പ്രിയപ്പെട്ട നേതാക്കന്മാരെ ചൊല്ലി സഭയിൽ ഭിന്നത സൃഷ്ടിക്കുന്നു. മറ്റു ചില വിശ്വാസികൾ വളരെ അഭിമാനത്തോടെ “ഞാൻ മദ്യം കുടിക്കില്ല” അല്ലെങ്കിൽ “ഞാൻ ശബത്ത് ആചരിക്കുന്നു” “ഞാൻ അശുദ്ധമായ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയില്ല” അതല്ലെങ്കിൽ "ഞാൻ ആഴ്ചയിൽ രണ്ടു ദിവസം ഉപവസിക്കുന്നു" എന്നൊക്കെ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, അവർ തങ്ങളുടെ വ്യക്തിപരമായ ബോധ്യങ്ങൾക്കപ്പുറം അവരുടെ അതേ ആശയങ്ങൾ പിന്തുടരാത്ത വിശ്വാസികളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും അവഹേളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങളുടെ സഭയിലെ അവസ്ഥ ഈ നിലയിലാണോ? അതിനു പൗലോസിനു നൽകാനുള്ള മറുപടി എന്താണ് എന്ന് നമുക്കു പരിശോധിക്കാം.

ക്രിസ്‌തീയ ജീവിതത്തിന്റെ രഹസ്യം ക്രിസ്തുവിൽ ജീവിക്കുകയാണ്. ക്രിസ്തുവിലുള്ള വിശ്വാസവും ക്രിസ്തുവിലുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും ക്രിസ്തുവിലുള്ള പൂർണ്ണതയുമാണ് ക്രിസ്തീയ ജീവിതത്തിന്റെ സവിശേഷത എന്നത്. എന്നാൽ ക്രിസ്തുവിൽ നമുക്ക് ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം എങ്ങനെ ലഭിക്കും? ക്രിസ്തീയ ജീവിതം നയിക്കാൻ ആവശ്യമായ സ്വാതന്ത്ര്യം സുവിശേഷത്തിന്റെ ശക്തിയാൽ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നു. അതിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുന്ന ഒരു വേദഭാഗം നമുക്ക് വായിക്കാം:

വളരെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ അന്ധയും ബധിരയുമായ ഹെലൻ കെല്ലർ തന്റെ ആത്മകഥയിൽ എഴുതി: “മൂന്നു കാര്യങ്ങൾക്കായി ഞാൻ എന്റെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ ദിവസവും ദൈവത്തിന് നന്ദി പറയുന്നു: അവന്റെ പ്രവൃത്തികളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് ദൈവം എനിക്ക് ഉറപ്പുനൽകിയതിന് നന്ദി; അവൻ എന്റെ ഇരുട്ടിൽ വിശ്വാസത്തിന്റെ വിളക്ക് സ്ഥാപിച്ചതിന് ആഴമായ നന്ദി; എനിക്ക് കാത്തിരിക്കാൻ മറ്റൊരു ജീവിതമുണ്ട്-വെളിച്ചവും പൂക്കളും സ്വർഗ്ഗീയ ഗാനവും കൊണ്ട് സന്തോഷകരമായ ഒരു ജീവിതം എന്നതിന് ആഴമായ നന്ദി. തനിക്ക് നിഷേധിക്കപ്പെട്ടതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ തനിക്ക് സമയമില്ലാത്തതിനാൽ തനിക്ക് ഇത്രയധികം നൽകിയതിൽ അവൾ എപ്പോഴും സംതൃപ്തയായിരുന്നു.

ദൈവം നമുക്കു ചെയ്തിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ നന്ദിയുള്ള ഒരു ഹൃദയവും ദൈവത്തെ അറിയുവാനും ദൈവഹിതം നിവൃത്തിക്കുവാനുമുള്ള നിരന്തരമായ ആഗ്രഹവും പ്രാർത്ഥനയും ഒരുവനെ ഏതു നിലയിലേക്കുയർത്തുന്നു എന്നത് ഹെലൻ കെല്ലറിന്റെ ജീവിതാനുഭവമാണ്. അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് ഈയൊരു വിഷയത്തെ ക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഒരു വേദഭാഗത്തിലേക്കു ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയെ ക്ഷണിക്കുന്നു.