സുവിശേഷം എത്തിച്ചേരുന്നിടത്തെല്ലാം മനുഷ്യർക്കു വലിയ രൂപാന്തരവും മനുഷ്യർ തമ്മിലുള്ള സ്നേഹവും വർദ്ധിക്കുന്നു. സുവിശേഷം മനുഷ്യരിൽ വലിയ പ്രത്യാശ ഉളവാക്കുന്നതിനാൽ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രതിസന്ധികളിൽ നിരാശപ്പെട്ടുപോകാതെ സമാധാനവും സന്തോഷമുള്ളവരുമായി ജീവിപ്പാൻ മനുഷ്യനെ സഹായിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് സുവിശേഷം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കേണ്ടതിനു വേലാക്കാരെ അയക്കുന്നതിനും സുവിശേഷം സ്വീകരിച്ചവർ സത്യസുവിശേഷത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നതിനും നമ്മുടെ പ്രാർത്ഥനയിൽ ഓർക്കുന്നത് ദൈവപ്രസാദകരമായ കാര്യമാണ്.

യേശുക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള അത്ഭുതകരമായ സന്ദേശമാണ് സുവിശേഷം. അതു ദൈവകൃപയുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രദർശനമാകയാൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരിൽ അതു പ്രത്യാശ ഉളവാക്കുന്നു. സുവിശേഷം കടന്നുചെല്ലുന്നിടത്തൊക്കെ മനുഷ്യൻ രൂപാന്തരം പ്രാപിക്കയും വലിയ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്യും. അതു സ്നേഹത്തിലൂടെ സമൂഹത്തെ സാഹോദര്യത്തിലേക്കും ഐക്യത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നു. ആകയാൽ സുവിശേഷം നമുക്കു ദാനമായി നൽകിയ ദൈവം എത്ര സ്തുതിക്കപ്പെടുവാൻ യോഗ്യനാണ്!!!

യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ സുവിശേഷം പ്രഘോഷിച്ചതിനെപ്രതി തടവറയിൽ ആക്കപ്പെട്ട അപ്പോസ്തലനായ പൗലോസ് തന്റെ കഷ്ടതതിൽ സന്തോഷിക്കുക മാത്രമല്ല, ആ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നിസ്തുല്ല്യതയേയും ഈ യേശുക്രിസ്തുവിനോടുള്ള വിശ്വസ്തതയിൽ വിശ്വാസികൾ നിലനിൽക്കണം എന്ന് ആഹ്വാനം ചെയ്തും എഴുതിയ ഒരു ലേഖനമാണ് കൊലൊസ്സ്യലേഖനം. ക്രിസ്തു എല്ലാത്തിലും പ്രഥമസ്ഥാനീയനും, പരമോന്നതനായ കർത്താവും, നമ്മേ പൂർണ്ണമായും രക്ഷിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന രക്ഷകനുമാണ്. ആയതിനാൽ, ക്രിസ്തീയജീവിതം യേശുക്രിസ്തുവിൽ വേരൂന്നി, അവനിൽ വസിച്ച്, അവനിൽ മറഞ്ഞിരുന്ന്, അവനിൽ പൂർണ്ണരായി, അവസാനം അവനോട് ചേർന്ന് എപ്പോഴും ജീവിക്കുന്ന ഒന്നാണ് . യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ അപ്പോസ്തലൻ എന്ന നിലയിൽ കൊലൊസ്സ്യയിലെ വിശ്വാസികൾക്കും അതുപോലെ ക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വാസികൾ ആയിത്തീർന്ന നമുക്കും പിതാവായ ദൈവത്തിൽ നിന്നും കൃപയും സമാധാനവും ഉണ്ടാകട്ടെ എന്ന് ആശംസിച്ചുമാണ് ഈ കത്ത് ആരംഭിക്കുന്നത്.

നമുക്ക് സന്തോഷം പകരുന്ന, സമാധാനം നൽകുന്ന വിശുദ്ധി എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ചു ഇന്നു നിങ്ങളുമായി പങ്കു വെക്കണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ആത്മീയപക്വത അഥവാ വിശുദ്ധീകരണം എന്ന് പറയുന്നത് സുവിശേഷത്തിനു അപ്പുറമായി മുന്നോട്ടു പോകുന്നത് കൊണ്ട് സംഭവിക്കുന്ന ഒരു കാര്യമല്ല സുവിശേഷത്തിൽ നാം ആഴമായി തീരുന്നതാണ്.

ഒരുകാലത്ത് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നത് വിശ്വാസികളായ ആളുകൾ രക്ഷിക്കപ്പെടുവാൻ വിശ്വസിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യമാണ് സുവിശേഷം; രക്ഷിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ സുവിശേഷത്തിന്റെ ആവശ്യമില്ല എന്നാണ്. അങ്ങനെ സുവിശേഷത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു രക്ഷിക്കപ്പെട്ട ശേഷം വേദശാസ്ത്രത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്കിറങ്ങിച്ചെല്ലണം എന്നായിരുന്നു ഞാൻ കരുതിയിരുന്നത്. എന്നാൽ ഞാനിപ്പോൾ മനസ്സിലാക്കുന്നത് സത്യങ്ങളുടെ ഗോവണിയുടെ ആദ്യ പടിയല്ല സുവിശേഷം മറിച്ച്, സുവിശേഷമാണ് സത്യം എന്ന വീലിന്റെ അത്താണി എന്ന് പറയുന്നത്. ടിം കെല്ലർ എന്ന് ദൈവദാസൻ അതിനെ കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ് ക്രിസ്തീയതയുടെ കേവലം ABC അല്ല സുവിശേഷമെന്നു പറയുന്നത്, മറിച്ച് A to Z വരെയുള്ള കാര്യമാണ്. മറ്റൊരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഒരിക്കൽ ദൈവം പാപികളെ രക്ഷിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ അവനെ സുവിശേഷത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് നടത്തണമെന്നല്ല, ആ സുവിശേഷത്തിൽ തന്നെ ആഴ്ന്നിറങ്ങണം എന്നാണു ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.

"ക്രിസ്തു പാപികളായ മനുഷ്യരെ ശാപത്തിൽ നിന്ന് വീണ്ടെടുക്കുന്നു" എന്നതാണ് ബൈബിളിന്റെ കേന്ദ്രവിഷയം അഥവാ സുവിശേഷത്തിന്റെ കാതൽ. ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണം ലംഘിക്കുന്ന ഏവനും ശാപത്തിൻ കീഴാണ്. അവർ എന്നന്നേയ്ക്കുമായി ദൈവസന്നിധിയിൽ നിന്ന് അകന്ന് നിത്യനാശത്തിലേക്ക് പോകേണ്ടവരാണ്. നിർഭാഗ്യവശാൽ ആരും തന്നെ ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണം അനുസരിച്ചു ജീവിക്കുന്നില്ല. ആകയാൽ അവർ ശാപത്തിൻ കീഴെ വസിക്കുന്നു. എന്നാൽ ദൈവം ആ ശാപത്തിൽ നിന്നും മനുഷ്യനെ വീണ്ടെടുക്കുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനായി അവിടുന്നു തന്റെ പുത്രനായ യേശുവിനെ ഈ ലോകത്തിലേക്കു അയച്ചു. യേശുക്രിസ്തു നമുക്കു പകരക്കാരനായി മരക്കുരിശിൽ തൂങ്ങി പാപത്തിന്റെ ഫലമായ ശാപം ഏറ്റുവാങ്ങി. ഇന്ന് യേശുക്രിസ്തുവിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക് ദൈവം പാപശിക്ഷയിൽ നിന്നും ശാപത്തിൽ നിന്നുമൊക്കെ വിടുതൽ നൽകുന്നു. അതിനെക്കുറിച്ചു പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഒരു വേദഭാഗമാണ് ഗലാത്യലേഖനം മൂന്നാം അദ്ധ്യായം അതിന്റെ 13-14 ഉം വാക്യങ്ങൾ. അതിലേക്കു നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയെ ക്ഷണിക്കുന്നു.

നിങ്ങൾ ജീവിതത്തിൽ വിജയം ആഗ്രഹിക്കുന്ന വ്യക്തിയാണോ? അതിനുള്ള എളുപ്പവഴി വിജയിച്ച വ്യക്തിയുമായി ചേർന്നു നിൽക്കുക, ആ വ്യക്തിയുടെ കാൽച്ചുവടു പിൻതുടരുക എന്നതാണ്. ജീവിതത്തിൽ വിജയിച്ച ഒരു വ്യക്തിയുണ്ടെങ്കിൽ അതു കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തു മാത്രമാണ്. തന്റെ വിജയത്തെ ഘോഷിക്കുന്ന ഒരു പുസ്തകമാണ് ബൈബിൾ. താൻ ശത്രുക്കളുടെമേൽ വിജയം നേടിയ വ്യക്തിയാണ്. പാപത്തിനുമേൽ വിജയിച്ച വ്യക്തിയാണ്; മരണത്തിനുമേൽ വിജയിച്ച വ്യക്തിയാണ്. ഈയൊരു വിജയമാണ് ഏതൊരു വ്യക്തിയും ആഗ്രഹിക്കേണ്ടത്. ബൈബിളിന്റെ അവസാന പുസ്തകമായ വെളിപ്പാടിൽ യേശുവിന്റെ വിജയത്തെ ഘോഷിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്: "5 വിശ്വസ്തസാക്ഷിയും മരിച്ചവരിൽ ആദ്യജാതനും ഭൂരാജാക്കന്മാർക്കു അധിപതിയും ആയ യേശുക്രിസ്തുവിങ്കൽ നിന്നും നിങ്ങൾക്കു കൃപയും സമാധാനവും ഉണ്ടാകട്ടെ." (വെളിപ്പാട് 1:5). ഈ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ കൃപയും അനുഗ്രഹവും ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കു ജീവിതത്തിൽ സമാധാനവും വിജയവും ഉറപ്പാണ്.

മരണത്തിൽ നമുക്ക് വളരെ അനുകമ്പ തോന്നുക സ്വാഭാവികമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, നമ്മളിൽ ഭൂരിഭാഗവും മരണത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുകയോ അതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയോ ചെയ്യാറില്ലെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. നമ്മോട് വളരെ അടുപ്പമുള്ള ഒരാൾ അപ്രതീക്ഷിതമായി മരിക്കുന്നതുവരെ മരണം കൊണ്ടുവരുന്ന ദുഃഖവും നഷ്ടവും നമ്മെ ശരിക്കും ബാധിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ നമുക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ മരിക്കുമ്പോൾ, നമ്മുടെ ലോകം മുഴുവൻ തലകീഴായി മറിയുന്നതായി തോന്നുന്നു! നിരാശയ്ക്കും സങ്കടത്തിനും എതിരെ പോരാടാനും മരണവുമായി പൊരുത്തപ്പെടാനും കഴിയുന്നത് എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നത് അപ്പോഴാണ്. പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിന്റെ വിനാശകരമായ ആഘാതം ഒരിക്കലും വാക്കുകൾക്ക് വിവരിക്കാനാവില്ല.

മനുഷ്യൻ ഏറ്റവും ഭയപ്പാടോടെ വീക്ഷിക്കുന്ന ഒന്നാണ് മരണമെന്നത്. മരണത്തിന്റെ ആകസ്മികത, മരണത്തിനപ്പുറത്തെ ദുരുഹത ഇതെല്ലാം മരണത്തെ ഏവരുടേയും പേടി സ്വപ്നമാക്കുന്നു. എന്നാൽ മരണത്തിനപ്പുറത്ത് എന്തു സംഭവിക്കുമെന്നു നാം അറിഞ്ഞാൽ സമാധാനത്തോടും സമചിത്തതയോടും കൂടെ അതിനെ നേരിടാൻ നമുക്കു സാധിക്കും. മാത്രവുമല്ല, മരണത്തിനപ്പുറത്ത് നമുക്കായി ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന നിത്യഭവനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ശരിയായ കാഴ്ചപ്പാട് നമുക്കുണ്ടെങ്കിൽ അതിനായി വാഞ്ചിക്കുവാൻ നമ്മേ ഇടയാക്കും. ആകയാൽ മരണത്തിനപ്പുറത്തേയ്ക്ക് ഒരു എത്തിനോട്ടം നടത്താം.

മരിച്ചവർ ഉയിർക്കുമൊ? ഉയിർത്താൽ അവർ എങ്ങനെയുള്ള ശരീരത്തോടുകൂടെ ആയിരിക്കും? അക്രമാസക്തമായി മരിക്കുന്നവരുടെ കാര്യമെന്തായിരിക്കും? അതായത്, വാഹനാപകടത്തിൽപെട്ട് ചതഞ്ഞരയുകയൊ, മനുഷ്യൻ തന്നെ വെട്ടി നുറുക്കി കഷണങ്ങളാക്കുകയൊ, തീയിൽ കത്തിക്കരിയുകയൊ, മനുഷ്യർ തന്നെ തീയിലിട്ട് കൊന്നു കളയുകയോ ചെയ്തവർ ഏതു ശരീരത്തോടുകൂടെ ആയിരിക്കും ഉയിർത്തെഴുനേൽക്കുക? കടലിൽ വീണു മരിക്കുകയും സ്രാവ് അവരുടെ ശരീരം ഭക്ഷിച്ചുകളയുകയും ചെയ്തവരുടെ അവസ്ഥ എന്താകും? ശിശുക്കളായിരിക്കുമ്പോൾ അഥവാ കുട്ടികളായിരിക്കുമ്പോൾ മരിക്കുന്നവർ എങ്ങനെയുള്ള ശരീരത്തോടെയായിരിക്കും ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കുക? ഇതൊക്കേയും ഏതൊരു മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിലും ഉണ്ടകുന്ന ചോദ്യങ്ങളാണ്. അതിനു ബൈബിൾ നൽകുന്ന ഉത്തരം എന്താണ് എന്ന് അറിയുവാൻ നിങ്ങളുടെ വായന തുടരുക.

മരണശേഷം ഒരു ജീവിതമുണ്ടോ എന്നത് ഇന്നൊ ഇന്നലെയൊ ഉണ്ടായ ആശയമല്ല. നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുൻപേയുണ്ടായിരുന്ന ഒരു ചിന്തയാണിത്. ബൈബിളിലെ ഏറ്റവും ആദ്യം എഴുതപ്പെട്ടു എന്ന് കരുതുന്ന ഇയ്യൊബിന്റെ പുസ്തകത്തിൽ ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യമുണ്ട് : "14 മനുഷ്യൻ മരിച്ചാൽ വീണ്ടും ജീവിക്കുമോ?” (ഇയ്യൊബ് 14:14). മതങ്ങളെല്ലാം തന്നെ കെട്ടിപ്പൊക്കിയിരിക്കുന്നത് മനുഷ്യന്റെ അമർത്ത്യത എന്ന മൂലക്കല്ലിലാണ്. ബൈബിൾ ഇത് യേശുക്രിസ്തുവുന്റെ പുനരുത്ഥാനം എന്ന ഒരു ചരിത്ര യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്മേൽ സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെ യാതൊരു സംശയത്തിനും ഇടയില്ലാത്തവിധം ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ യാഥാർത്ഥ്യത്തെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ അറിയുവാൻ വായന തുടരുക...

പാഴും ശൂന്ന്യവുമായ അവസ്ഥയിൽ, ഇരുളിനുമേൽ അന്ധകാരം വ്യാപിച്ചിരുന്ന അവസ്ഥയിൽ, ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവ് പരിവർത്തിച്ചതുപോലെ ദൈവത്തിന്റെ പരിശുദ്ധാത്മാവ് നമ്മിൽ പ്രവർത്തിച്ചു. നമ്മിലെ അന്ധകാരത്തെ നമ്മിൽ നിന്നു നീക്കി. നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനു അർത്ഥവും ലക്ഷ്യവും നൽകിയ ദൈവത്തിന്റെ കൃപയെ നാം എങ്ങനെ സ്തുതിക്കാതിരിക്കും!!!

ഒരു ക്രിസ്ത്യാനി ആരാണെന്ന് അഥവാ ഒരു വിശ്വാസി ആരാണെന്ന് വാസ്തവത്തിൽ നാം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടോ? അതല്ലെങ്കിൽ ഒരു വിശ്വാസിയുടെ വിശിഷ്ട പദവിയെക്കുറിച്ച് നാം ബോധവാന്മാരാണോ? അതു നാം വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴാണ് ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നതും ദൈവത്തെ പിൻപറ്റുന്നതും എത്ര ആനന്ദകരമാണ് എന്ന് നാം അറിയുന്നത്. അതിനു സഹായകരമായ ഒരു വേദഭാഗം നമുക്കു വായിക്കം.